~(AIZEN SANTOS POV)
Bumaba muna ako sa kusina bago maligo at magbihis dahil maaga itong nagising. I wasn't comfortable preparing foods na nasa mesa na ito. Nasanay ako na tatawagin pa ito sa almusal.
Hindi ko ito kinibo o sinulyapan man lang. Nilapag ko na lang ang kape sa harap nito. I was thankful to myself na kahit isang nakaw na tingin ay hindi ko nagawa.
Natapos kaming kumain na walang kahit anong salitang lumabas sa bibig naming dalawa. Tumayo na ako at kinuha ang mga pinagkain sa mesa. Kukuhanin ko na sana ang plato nito pero kinuha nito nag kamay ko.
Nabuhay na naman ang dugo sa dibdib ko ng dahil sa paghawak nito. Walang emosyon itong nakatingin sa wrist ko.
"Masakit pa ba 'yan?"
You really cared to ask, Sandoval. Sa tuwing masama ang loob mo ay nakakalimutan mong hawak mo
