ตอนที่ 7
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ที่เธอพยายามข่มตาให้หลับ แต่ยิ่งเมื่อได้รับรู้ถึงสัมผัสอ่อนโยนจากเขาเมื่อครู่ หัวใจหล่อนยิ่งเต้นแรง พยายามเพียรสูดลมหายใจเข้าออก ระงับยับยั้งไม่ให้ตื่นตระหนกมากไปกว่านี้
ทว่า ภายใต้เปลือกตาบางกลับยังมีใบหน้าของเขาคนนั้นลอยวน ก่อกวนเข้ามาในความคิดของเธอไม่หยุด โดยเฉพาะค่ำคืนของวันนั้น วันที่เธอตัดสินใจทำอะไรบางอย่างไปเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ
แต่อารมณ์ชั่ววูบในวันนั้น กลับกลายเป็นฝันหวานที่เธอลืมไม่ลง
“ยังอยากเดทกับพี่อยู่ไหมครับ" เสียงนุ่มถามย้ำชิดริมหู ที่ทำให้คนฟังสยิว ขนอ่อนในกายลุกชัน เสียวซ่านไปถึงท้องน้อย
ฌาร์ริญณ์ หมุนตัวกลับมาหาเจ้าของอ้อมแขนที่ยังตระกองกอดเธอไว้ แหงนเงยหน้าขึ้นสบตาเขา เห็นประกายวิววับจากนัยน์ตาคู่คมนั่นยิ่งทำให้เธอใจเต้นแรง
“แล้วพี่ละคะ ยังอยากเดทกับชาอยู่ไหม" นัยน์ตาฉ่ำหวาน สะท้อนแววตาซุกซน ดึงดูดให้เขาโน้มใบหน้าเข้าหาอีกครั้ง หมายจะกดจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มสีลูกพีช
ทว่ากลับถูกอีกฝ่าย แย่งชิงหน้าที่ โน้มคอเข้ามารับจูบแสนไร้เดียงสาที่พยายามขบเม้มรุกเร้าเขา ที่โต้ตอบรุกหนักจนอีกฝ่ายแทบตั้งตัวไม่ทัน เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนชื้นสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากหวาน ตวัดช่วงชิมลมหายใจเธอ จนแทบทรงตัวไม่อยู่
“อื้อ...”เสียงหวานเผลอครางในลำคอแผ่วเบา เมื่อเขาผละริมฝีปากออกเพื่อมองหน้าสวย สบตาหวานฉ่ำที่ช้อนตามองหน้าเขาด้วยไฟปรารถนาที่กำลังลุกโชน
“ใจร้อน" หอบกระเส่า ต่อว่าเสียงต่ำชิดริมหูอย่างจงใจ พลอยทำให้ร่างเล็กถึงกับสยิวเสียงซ่าน เผลอส่งเสียงครางเบาๆเมื่อถูกปลายลิ้นร้อนดุนดัน ขบเม้ม ใบหูอย่างจงใจปลุกกำหนัดให้เนื้อกายสาวสั่นระริกไปทั้งตัว
“อื้อ...พี่เขม" นัยน์ตาหวานฉ่ำปรือ จ้องมองสบตาเขา ส่งยิ้มหวานให้อย่างเย้ายวน
“หึ
โดยไม่ทันให้ตั้งตัว ร่างเล็กก็ลอยหวือเหนืออากาศ ตกอยู่ในอ้อมแขนแกร่ง อุ้มพาเดินเข้ามาในห้องนอนสุดหรูกับอากาศที่ค่อนข้างเย็น เพราะอุณหภูมิภายในห้อง
เขมกรค่อยๆวางหญิงสาวลงบนเตียงหลังใหญ่ขนาดคิงไซส์อย่างเบามือ อ่อนโยนจนเธอถึงกับใจสั่น มองคนเหนือร่างที่กำลังทาบทับตัวเธอ ใบหน้าระยะใกล้จนเกือบชิด กำลังจ้องมองเธออยู่
“ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ" ย้ำถามแต่ไม่ได้ต้องการคำตอบ เพราะมือนั้นกระตุกอาภรณ์ที่เธอสวมใส่อยู่พ้นออกจากตัวหญิงสาว เผยเรือนร่าง ชวนเย้ายวนให้หยุดสายตาคมจ้องมองนิ่งไม่วางตา
ร่างเล็กถึงกับสั่นสะท้าน เมื่อถูกเขาจ้องมองด้วยสายตาเต็มไปด้วยไฟแห่งความปรารถนา
“น้องน้ำชาสวยไปหมดทั้งตัว รู้บ้างหรือเปล่า" เอ่ยชมเสียงพร่า เลือดหนุ่มในกายยิ่งร้อนระอุ สูบฉีดแรง
“สวยยังไง ถึงโดนทิ้งละคะ" พ้อเสียงสั่นพร่า ขณะแอ่นตัวรับริมฝีปากร้อนที่ค่อยๆขบเม้มดูดดึงผิวอ่อนเนื้อเนินอกสวย ที่ยังมีชั้นในลูกไม้สีดำอำพรางสองเต้าอิ่ม
“มันตาถั่วน่ะสิ" ตอบรับเสียงกระเส่า มือหนาก็จ้องเล่นงานเต้าสวย บีบเคล้าคลึงเบาๆ จนเธอสั่นสะท้านไปทั่วร่าง
“อื้อ...โง่ด้วย" เสียงหวานครางหวิว เมื่อเขายิ่งรุกราน ลูบไล้ฝ่ามือไปตามผิวกายเธออย่างช้าๆ เลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆบีบเค้นคลึงสะโพกผาย ก่อนที่จะปัดป่ายต่ำลงจนถึงกลางกายสาว ใช้ปลายนิ้วสะกิดบดคลึงติ่งเนื้อที่เป็นจุดอ่อนไหวผ่านแพนตี้ลูกไม้สวยที่ยังสวมใส่อยู่
“ใช่ โง่มาก" เขาตอบรับ เสียงทุ้มต่ำ แหบพร่า ก่อนจะจงใจดูดดึงเนื้ออ่อนเหนือเต้าสวยให้เป็นรอย
“ซี๊ด! อ่าส์” สองมือเล็กจิกลงบนไหล่กว้าง สยิวซ่าน กับความสาดเสียวที่เขากระหน่ำปรนเปรอให้ไม่หยุด เมื่อปลายนิ้วร้ายแหวกแพนตี้ ทะลุทะลวงรุกล้ำเข้าไปยังช่องทางคับแคบนั่น
“อ๊ะ!”
ฌาร์ริญณ์เจ็บแปลบกับปลายนิ้วที่สอดลึกทะลวงเข้าไปในช่องทางรักคับแน่นที่โอบรัดรอบนิ้วเขาจนนึกแปลกใจ
เขมกรมุ่นคิ้ว นึกฉงนอยู่นัยที ยิ่งโพรงนุ่มคับแน่นตอดรัดนิ้วเรียวเขามากขึ้น ก็ยิ่งคิดสงสัย
หรือเธอจะไม่เคย?
ทว่า จะมีสาวบริสุทธิ์ที่ไหนจะมาเชิญชวน ยั่วยวน และยอมพลีกายให้ชายแปลกหน้าเช่นเขาได้ง่ายๆ
ร่างเล็กกระสับกระส่าย อยู่ไม่สุขเมื่อถูกเขารุกรานหนักหน่วง ช่องท้องบิดมวน ร้อนวูบวาบราวกับมีเปลวไฟแปลกประหลาดลามเลียไปทั่วทั้งตัว
“อื้อ พี่เขม"ครางเบาๆในลำคอ เมื่อปลายนิ้วร้ายทะลวงชักเข้าชักออกอย่างช้าๆ ความคับแน่นนั่นทำให้เธอรู้สึกเสียวปลาบทุกครั้ง
“น้ำชาหอมจริงๆ หอมไปทั้งตัว" เอ่ยชมขณะปลายจมูกสูดลมกลิ่นหอมจากผิวกาย ที่กำลังแอ่นสะโพกเข้าหานิ้วร้ายที่กำลังชักเข้าชักออกอย่างลืมตัว
“อื้อ...”
หล่อนหลับตาแน่นกับสัมผัสร้อนจนแทบจะทานทนไว้ไม่ไหว ยิ่งเขารุกล้ำหนักหน่วงเท่าไหร่ เธอก็แทบจะแดดิ้น ไปกับความวาบหวามที่เขาพยายามปรนเปรอให้เธอ