นารีกานต์ยืนใจเต้นแรงอยู่หน้าประตูห้องบานใหญ่ หลังจากเคาะประตูขออนุญาตเจ้าของห้องไปได้สักพักแต่เจ้าของห้องยังไม่มีเสียงตอบรับออกมา นารีกานต์จึงเคาะประตูลงไปอีกครั้งและครั้งนี้เสียงของเจ้าของห้องก็ดังอนุญาตขึ้น หญิงสาวจึงเปิดประตูห้องเข้าไป
เมื่อเดินเข้ามาในห้องได้ไม่กี่ก้าวเท้าก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นเจ้าของห้องอยู่ในสภาพเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันเอวอย่างหมิ่นเหม่ อวดความกำยำของร่างกายที่มีหยดน้ำเกาะตามตัวประปรายชวนมีเสน่ห์น่าดึงดูด
อัคคีเลิกคิ้วขึ้นมองคนที่ยืนกลืนน้ำลายอยู่กลางห้อง ร่างสูงก้าวเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าหยิบชุดนอนที่พับวางไว้อย่างเป็นระเบียบติดมือมา ทุกการกระทำทุกย่างก้าวที่ชายหนุ่มเดินไปทำให้นารีกานต์หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเอาเสียเลย
“ถ้าจะมายืนมองฉันตาค้างอย่างที่ทำอยู่ก็วางถาดลง และกินฉันเลยไหมจะได้หายอยาก”
“จะ จะบ้าหรือไงล่ะ ใครอยากกินคุณไม่ทราบ” นารีกานต์ละล่ำละลักเอ่ยปฏิ
