วันต่อมา
07.12 am.
พรึบ
ฉันวางช้อนชิมอาหารลงบนจานหลังจากที่ปรุงอาหารมื้อเช้าให้ไตรทศเสร็จ ก่อนจะเดินไปหยิบแก้วกาแฟมาวางเตรียมไว้เพื่อรอคนที่กำลังออกกำลังกายช่วงเช้ากินหลังเสร็จ ไตรทศมีกิจวัตรประจำวันที่เขาทำประจำอยู่แล้วนั่นคือการตื่นในตอนตีห้าครึ่งเพื่อลุกมาออกกำลังกายและออกมากินอาหารเช้าเวลาเจ็ดโมงครึ่ง วันนี้ทุกอย่างก็ยังคงเป็นไปตามเดิมแม้เมื่อวานเราสองคนจะทะเลาะกันหนักแค่ไหนก็ตาม
"ทำอะไรน่ะ?"
"อ๊ะ?"
พรึบ
ฉันหันมองไตรทศด้วยความตกใจหลังเขาเดินเข้ามาจากด้านหลังเงียบๆ ไม่ให้สุ้มให้เสียงซะจนฉันสะดุ้ง ไตรทศเลิกคิ้วมองก่อนจะขยับถอยห่างเว้นระยะให้
"โทษที เห็นแพรเอาแต่ยืนเหม่ออยู่หน้าเตาเลยเดินมาดูน่ะ"
"เราไม่ได้เหม่อ เรารอให้ซุปมันได้ที่อยู่น่ะ"
ไตรทศมองฉันนานนับนาทีก่อนเขาจะพยักหน้าตอบ และเดินไปหยิบน้ำเปล่ามาดื่ม
"ให้จัดโต๊ะเลยไหม?"
"อืม"
ฉันพยักหน้าตอบไตรทศก่อนจะจัดเตรียมอาหารท
