“นี่พี่หลับไปคืนนึงเลยเหรอ ตอนนี้กี่โมงแล้ว”
“จะห้าโมงเย็นแล้วครับ”
“แล้ว...พู่เค้าได้มาเยี่ยมพี่บ้างมั้ย”
“มาสิครับ เธอนั่งเฝ้าพี่อยู่ที่หน้าห้องผ่าตัด รอจนหมอบอกว่าพี่ปลอดภัยนั่นแหละ เธอถึงจะยอมให้เพื่อนพากลับน่ะ แล้วเธอก็มานั่งรอฟังข่าวพี่ที่หน้าห้อง ไอ.ซี.ยู.ตั้งแต่เช้าแล้ว พอเค้าย้ายพี่มาที่ห้องนี้ ปู่ของเราก็เรียกเธอไปคุยนั่นแหละครับ”
“แปลว่าเธอคง...หายโกรธพี่แล้วใช่มั้ย”
“ถ้าโกรธก็คงไม่มาเฝ้ามั้งครับ พี่ทำใจให้สบายเถอะ อีกเดี๋ยวก็ได้เจอเธอเองนั่นแหละ”
“แล้วปู่รู้มั้ยว่าเธอกำลังท้องอยู่ พี่กับเธอกำลังจะมีลูกแฝดด้วยกัน”
“รู้แล้วครับ รู้ตอนที่เพื่อนเธอบอกให้ไปพักนั่นแหละ อาจจะเพราะเหตุผลนี้ก็ได้ ปู่ถึงเรียกเธอไปคุย”
“สงสัยปู่จะคุยเรื่องสู่ขอเธอแน่เลย” เจษฎ์อมยิ้มเหมือนคนบ้า
“พี่พร้อมแต่งแล้วเหรอครับ” จิณณ์ถามยิ้มๆ
“พร้อมนานแล้ว นี่ถ้ารู้ว่าเธอเลิกกับหมอคนนั้นนะ พี่จะไม่ยอมเสี
