ใต้เงาจันทร์ 9 ข้าจะสอนเจ้าเอง
1373 Words
ใต้เงาจันทร์ 9 ข้าจะสอนเจ้าเอง
ไม่ทันที่ฉันจะได้คิดอะไรต่อก็ได้ยินเสียงดังมาจากห้องน้ำ
"โอ้ย! ขวัญข้าวช่วยข้าด้วย"
ฉันรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องน้ำ ดีที่ประตูไม่ล็อคเลยรีบเปิดเข้าไป โอ้โหแม่เจ้านี่มันอะไรกัน ท่อน้ำแตก? ทำไมน้ำไหลทะลักล้นอ่างท่วมห้องน้ำฟองสบู่เต็มอ่างเต็มพื้นไปหมด ฉันต้องรีบปิดเรนชาวเวอร์ก่อนแล้วมาปิดน้ำที่อ่างแช่ตัว
"ข้าแสบตา"
หันไปมองที่ต้นเสียงฉันจะหัวเราะหรือจะสงสารดีเพราะทั้งตัวมีแต่ฟองขาวเต็มหัวเต็มหน้าและตัว ฉันเลยต้องเปิดเรนชาวเวอร์อีกรอบเพื่อมาล้างตัวล้างหน้าให้ตัวต้นเหตุ
"ขอบใจเจ้ามากนะ"
"ไม่เป็นไรรีบอาบซ่ะ"
ตึกตึก ตึกตึก ตึกตึก ใจฉันเต้นแรงเหมือนมันจะหลุดออกมาข้างนอกเมื่อก้มมองดูสภาพตัวเองและเห็นสภาพของนายพระเอกงิ้ว
ตอนที่ฉันได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือฉันก็รีบวิ่งมาเลยโดยลืมดูว่าชุดของฉันคือชุดนอนผ้าบางๆสีขาวและฉันก็ไม่ได้ใส่ชุดชั้นในเลยสักชิ้น อีกทั้งตอนนี้ฉันเปียกไปทั้งตัว
ลองคิดดูละกันชุดสีขาวผ้าบางเมื่อเปียกน้ำ มันก็แนบเนื้อฉันเลย ทั้งหน้าอกดูมดูมทั้งจิ๊โมะฉันมันก็เห็นชัดไปเลยสิ
ส่วนนายพระเอกงิ้วที่กำลังอาบน้ำ และคนอาบน้ำก็ไม่ได้สวมชุดอะไรเลยแถมตอนนี้ฉันล้างฟองสบู่ออกจากตัวเขาหมดแล้ว
ตอนลองชุดเมื่อเย็นว่าชัดแล้วนะ ตอนนี้ทั้งใกล้และก็ชัดกว่าเดิมมาก
เราสองคนต่างคนต่างจ้องกันจนสตั๊นไปครู่หนึ่งเมื่อฉันได้สติเลยรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ
"ว๊าย!" ด้วยความที่อายเลยจะรีบวิ่งออกจากห้องน้ำมันเลยทำให้ฉันลื่นฟองสบู่ที่เต็มพื้นอยู่ในตอนนี้
ฉันหลับตาปี๋เพราะทำอะไรไม่ทันคิดว่ายังไงก้นฉันต้องจ้ำเบ้ากระแทกพื้นแน่ๆ
หมับ! มือใหญ่คว้ามาที่ชุดนอนตัวบางของฉันจนได้ยินเสียงแควก และมันก็ขาดเป็นทางยาวตั้งแต่หลังจนสุดความยาวจนทำให้มันหลุดออกจากตัวฉันไปจนหมด
หลังจากชุดหลุดออกแล้ว ฉันสัมผัสได้ถึงมือใหญ่ที่กอดมายังเอวแล้วดึงร่างของฉันไปแนบชิดติดตัว ฉันต้องยกแขนกอดคอนายพระเอกงิ้วไว้เพราะกลัวล้มและยังไม่กล้าลืมตายังหลับไว้อยู่แบบนั้นไม่อยากเห็นสภาพตัวเองที่กำลังโป๊เปลือยเลยต้องรีบซุกหน้าไว้ที่หน้าอกแกร่งอยู่แบบนั้น
ฉันได้ยินเสียงหัวใจเขาเต้นนะคิดว่าน่าจะเต้นแรงพอๆกับฉันในตอนนี้เลย เขาจับฉันให้แหงนหน้าขึ้นมา เราสบตากันแล้วนายพระเอกงิ้วก็ก้มลงจูบฉันในตอนนี้เหมือนหัวใจฉันหยุดเต้นไปเลย
"เจ้าจูบไม่เป็นเหรอ"
"หนะ นายว่าอะไรนะ"
"เจ้าจูบยังไม่เป็นแสดงว่านี่คืจูบแรกของเจ้าใช่ไหม"
หนอยแน่ะ! หาว่าฉันจูบไม่เป็นเหรอขวัญข้าวซะอย่างหนังเอวีก็ดูมานับไม่ถ้วนทำไมจะจูบไม่เป็นเมื่อครู่ฉันแค่ตื่นเต้นเฉยๆหรอก
ฉันกอดคอนายพระเอกงิ้วโน้มลงมาประจูบไปที่ปากกระจับได้รูปสีชมพูระเรื่อ หนังเค้าพาทำแบบไหนฉันก็งัดออกมาใช้หมด
"อืม...ดีกว่าตอนแรกแต่ก็ยังจูบไม่เป็นอยู่ดี"
มือฉันรีบผลักคนที่กอดเอวออกอย่างแรงเพราะรู้สึกว่ามีแท่งอะไรร้อนๆแข็งๆกำลังทิ่มอยู่ที่สะโพกของฉัน
"นายรีบอาบน้ำเลย"
ฉันรีบเดินออกจากห้องน้ำโดยเร็วมือแต่ละข้างปิดทั้งบนและล่างถึงมันจะปิดไม่มิดก็ยังดีกว่าไม่ปิดเลย ฉันรีบเข้ามาในห้องนอนใส่เสื้อผ้าเสร็จก็รีบนอนทันที
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ฉันรู้แหละว่าใครเป็นคนเคาะแต่ก็แปลกใจว่าจะมาเคาะทำไม
พอเปิดประตูเท่านั้นแหละฉันว่านายพระเอกงิ้วนี่จงใจมายั่วฉันแน่ๆเลยเสื้อก็ไม่ยอมใส่นุ่งมาเฉพาะกางเกงขาสั้นตัวเดียว
"มีอะไร" ฉันพูดขึ้นมาโดยไม่ได้เอาโทรศัพท์มาแปล เหมือนนายพระเอกงิ้วจะเข้าใจนะพอไม่เห็นฉันถือโทรศัพท์ก็ไม่พูดอะไรมีแต่ทำท่าชี้โบ้ชี้เบ้ ฉันเดาว่าคงจะมาถามแหละว่าจะให้นอนไหน ฉันตัดสินใจเดินกลับไปหยิบโทรศัพท์มา
"ทำไม"
"เจ้าจะให้ข้านอนที่ไหน"
"ไปนอนตรงโน้น" ฉันชี้ไปตรงหน้าทีวี นายพระเอกงิ้วเดินคอตกออกไป ฉันรีบปิดประตูทันทีกลัวอดใจไม่ไหวคนอะไรหุ่นดีจังซิกแพคเป็นลอนๆแถมขาวไปทั้งตัวหัวนมอมชมพูมาก
ฉันนอนเล่นโทรศัพท์อยู่สักพักหนึ่งตอบไลน์ของยัยกอบัวเสร็จฉันก็หาที่ลงเรียนภาษาจีนที่เขาสอนจีนกลางแบบสื่อสารได้เร็วที่สุด
เมื่อเสร็จธุระทุกอย่างแล้วก็ปิดโทรศัพท์ ปิดไฟแล้วนอน ฉันนอนกลิ้งไปกลิ้งมาหลายรอบ นับแกะไปได้หลายพันตัวแล้วตาฉันมันก็ไม่ปิดเสียทีไม่มีอาการง่วงเกิดขึ้นกับฉันเลย ในหัวเอาแต่นึกถึงจูบเมื่อตอนหัวค่ำที่ผ่านมานี้
ฉันตัดสินใจเดินออกมาข้างนอกโดยเปิดไฟฉายจากโทรศัพท์เพราะไม่อยากจะเปิดไฟกลัวจะไปปลุกคนที่นอนหลับแล้ว
"อื้อ...อ๊าส์...ซี๊ดดด...ขวัญข้าว...อ่าาา"
ฉันตกใจเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆแว่วมาจากฝั่งหน้าทีวี นายพระเอกงิ้วยังไม่หลับหรอ หรือหลับแล้วแต่นอนละเมอนะฉันเดินเข้าใกล้ๆก็ยังได้ยินเสียงเหมือนคนเจ็บปวดทรมานอะไรประมาณนี้ดังอยู่เลยตัดสินใจเปิดไฟ
"ว๊าย! กรี๊ด! นายทำอะไรของเนี่ยะ" ฉันตกใจสุดขีดจนเผลอทำโทรศัพท์ร่วงเมื่อเปิดไฟแล้วภาพที่เห็นคือนายพระเอกงิ้วกำลังช่วยตัวเอง
แถมคนที่ทำให้ฉันตกใจไม่มีทีท่าว่าจะตกใจหรือสลดแต่อย่างใดกลับเดินโทงเทงมาหยิบโทรศัท์ที่ร่วงแถมยังกดปลดล็อคหน้าจอกดเข้ากูเกิ้ลทรานสเเลทให้ด้วย
"ข้าทำเจ้าตื่นหรือเปล่า"
"ใช่ นายทำให้ฉันตื่นนายจะมาทำแบบนี้ตรงนี้ไม่ได้นะรู้ไหมมันน่าอายขนาดไหน"
"ข้าผิดตรงไหน ตอนที่ข้าทำก็ไม่ได้ทำต่อหน้าใครแถมไฟก็ยังไม่สว่างด้วยเจ้าเองที่เป็นคนมาเปิดไฟ"
"นี่จะหาว่าฉันผิดอย่างนั้นหรอที่มาเห็นนาย แถมตอนนายทำยังจะมาเรียกชื่อฉันอีก"
"ฮ่าๆ ฮ่า ก็ข้านอนไม่หลับ ผู้ชายที่เห็นสตรีเปลือยกายต่อหน้าต่อตามีใครบ้างที่ไม่มีอารมณ์แถมสตรีนางนั้นยังงดงามราวกับนางฟ้าข้าก็ต้องหาทางออกให้กับตัวเองสิ"
"คนบ้า!"
"เจ้านอนเถอะข้าจะทำต่อ"
"ห่ะ! อะไรของนายยังจะทำต่ออีกหรอ"
"ถ้าไม่ได้ปลดปล่อยข้านอนไม่หลับแน่ และข้าคิดว่าเจ้าก็คงไม่หลับเหมือนกันทำไมไม่ลองดูบ้างล่ะ"
จากนั้นร่างกำยำที่เปลือยเปล่าก็เดินเข้ามาประชิดตัวคนที่กำลังยืนแข็งทื่ออย่างฉันเพราะความตกใจทำให้ฉันทำอะไรไม่ถูก
นายพระเอกงิ้วจับมาที่ท้ายทอยฉันแล้วค่อยๆก้มลงจูบ มันเป็นจูบที่นุ่มนวลแต่ก็ยังคงความเร่าร้อนอยู่
ร่างกายฉันในตอนนี้เหมือนมันขี้ผึ้งถูกไฟลนอ่อนปวกเปียกไปไม่เป็นยืนไม่อยู่เลยถ้าไม่มีสองมือใหญ่คอยประคองฉันต้องล้มทั้งยืนแน่ๆ
"ข้าจะสอนเจ้าเองนะแม่นางน้อย" เสียงทุ้มต่ำกระซิบที่ข้างหูฉัน
???
- Writer
