“ตาคีท!” หันไปเรียกหลานชายคนโปรดเสียงดัง “แกเลี้ยงเมียยังไงให้อดๆอยากๆห๊ะ ฉันเลี้ยงลูกเลี้ยงหลานตั้งกี่ร้อยคนไม่เคยปล่อยให้อดอยาก เมียคนเดียวแกก็ไม่มีปัญญาเลี้ยงงั้นเหรอ”
“ไม่ใช่ค่ะคุณปู่ ที่นะนาวผอมไม่ใช่ความผิดของพี่คีทหรอกค่ะ ก็อย่างที่นะนาวบอกพี่คีทดูแลนะนาวดีมาก อาหารการกินที่บ้านก็อุดมณ์สมบูรณ์ดีไม่ขาดอะไร ที่นะนาวผอมลงน่าจะเป็นเพราะช่วงนี้นะนาวนอนดึกแทบทุกคืน”
“ฮ่าๆ อย่างนั้นหรอกเหรอ ปู่ก็นึกว่าเรื่องอะไรที่แท้ก็เรื่องในมุ้งนี่เอง” เจ้าสัววีรชาญพูดน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ จากที่กรุ่นๆหลานชายกลายเป็นระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่นห้อง “ปู่เข้าใจแกนะเจ้าคีท ปู่รู้ว่าแกยังหนุ่มยังแน่นยังมีความต้องการเรื่องอย่างว่าสูง แล้วปู่เองก็เป็นคนคะยั้นคะยอให้แกรีบมีเหลนให้ปู่ไวๆ แต่แกก็ควรให้เมียได้พักผ่อนบ้าง ไม่ใช่หักโหมเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ ทุกคืนปู่ว่ามันเกินไปนะ”
ห๊า!
วอท!!!
นารินรดาตาโต ใบห
