สี่ปีต่อมา...
“ป๊ะป๋า!”
“มามี้!”
เสียงเรียกที่ดังมาก่อนตัวของ ‘เด็กชายวีรภัทร วีรวรกานต์ หรือพี่คิง’ และ ‘เด็กหญิงวีรภทรา วีรวรกานต์ หรือน้องควีน’ คู่แฝดชายหญิงวัยสามปีสามเดือนทำให้คุณพ่อกับคุณแม่ลูกสองที่เพิ่งกลับมาจากทำงานหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง โดยเฉพาะนายแพทย์วีรินทร์อดีตผู้ชายเย็นชาหน้านิ่งที่ไม่เคยยิ้มพร่ำเพรื่อต้องยิ้มกว้างออกมาทันทีที่ลูกทั้งสองวิ่งแข่งกันเข้ามาหา
หน้าตาของพี่คิงและน้องควีนเต็มไปด้วยเหรื่อและเศษใบหญ้าจากการวิ่งเล่นที่สนามหญ้าหน้าบ้าน แต่ทว่ากลับน่ารักมากมายในสายตาพ่อแม่
“เย็นแล้วทำไมพี่คิงกับน้องควีนยังไม่อาบน้ำอีกคะ?” นารินรดาถามลูกทั้งสองที่ยังอยู่ในชุดนักเรียนของโรงเรียนอินเตอร์ที่ค่าเทอมสูงลิ่ว แต่ทว่าลูกทั้งสองของเธอไม่ต้องเสียค่าเทอมสักบาท เพราะมีพ่อเป็นเจ้าของโรงเรียน
แน่นอนว่า...
ธุรกิจโรงเรียนไม่ได้อยู่ในไลน์ธุรกิจของวีรวรกานต์มาตั้งแต่แรก นายแพทย์ว
