"เด็กเพิ่งมาใหม่อย่าทำให้ขวัญเสียเลย" เวย์กล่าว
"ไม่เป็นไรแต่ครั้งหน้าต้องได้ล้วงนะ ฮ่าๆ"
"ว่าแต่เตรียมเงินมาครบหรือเปล่า"
"เรื่องนั้นไม่มีปัญหาเตรียมมาให้แล้ว"
สถานการณ์ด้านมืดของสังคมที่ผู้หญิงตัวเล็กต้องพบเจอ กานดาเข้าไปยืนหลังต้นไม้จากนั้นก็ล้วงของที่เตรียมเอาไว้ออกมา น้ำตาของเธอรินไหลหัวใจสั่นแต่ก็รีบปาดเช็ดไม่อยากให้ใครเห็นถึงความอ่อนแอ
"พวกเขาไปหรือยัง" น้ำเสียงเครือสั่นเอ่ยถาม "แล้วหนูต้องทำยังไงอีก"
"ไม่ต้องทำอะไรแค่เอาเงินไปให้ไอ้เจที"
"พี่ทำงานแบบนี้ไม่กลัวจะถูกจับหรือไง"
"กูมีทางเลือกด้วยเหรอ? ไม่มายืนจุดนี้ไม่เข้าใจหรอก พูดมากรับเงินแล้วไปซะ"
เวย์มาส่งกานดาตรงป้ายรถเมล์สักพักเธอก็ขึ้นรถโดยสารเพื่อเดินทางกลับบ้าน
จากนั้นก็แวะโอนเงินที่ตู้ธนาคาร
หลายวันผ่านไป
บริษัทเฟอร์นิเจอร์ ทินกร
"ช่วงนี้ท่านประธานประชุมเยอะมาก" กิ่งแก้วอ่านในแท็บเล็ตการทำรายงานตาราง
"ฉันเหน
