ชังรัก..เมียรับใช้

เป็นอะไรกัน

ลลิล...

"ลิล ลิล" ขณะที่ฉันกำลังยืนรอเครื่องดื่ให้ลูกค้าที่หน้าบาร์พี่นัตก็เดินมากระซิบถามฉัน

"คะพี่นัต"

"พี่สังเกตุคุณคิมมาสักพักแล้วนะเขาเอาแต่มองลิลอ่ะไม่เชื่อเงยหน้าขึ้นไปดูตรงชั้นสองดิ" ฉันมองตามพี่นัตบอกก็เห็นคุณคิมยืนเอามือล้วงกระเป๋ามองมาที่ฉันอยู่จริงๆฉันรีบหันหน้ากลับมาทันที

"คุณคิมเค้าไม่ได้มองลิลหรอกมังคะเค้ามองอย่างอื่นมากกว่า"

"จะมองอย่างอื่นยังไงก็พี่เห็นอยู่ว่าคุณคิมเค้ามองลิล ถามจริงลิลกับคุณคิมเป็นอะไรกัน พี่ว่าไม่น่าใช่อย่างที่ลิลบอกพี่แน่ๆ"

"ลิลก็เป็นคนรับใช้บ้านคุณคิมอย่างที่ลิลบอกพี่นั่นแล่ะค่ะอย่างลิลคงเป็นอะไรไปไมากกว่านี้ไม่ได้" ฉันไม่ได้ดูถูกตัวเองหรอกนะคนอย่างฉันคงจะเป็นได้เท่านี้แล่ะ คนที่ไม่มีค่าไม่มีความสำคัญกับใคร

"ไม่บอกไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่สืบเองพี่มันพวกชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้าน^^" พี่นัตพูดแล้วก็เดินจากไปฉันทำได้แค่ถอนหายใจก่อนจะยกเครื่องดื่มไปเสิร์ฟลูกค้าที่โต๊ะ

"เครื่องดื่มที่สั่งได้แล้วค่ะคุณลูกค้า"

"ขอบคุณครับ น้องเป็นเด็กใหม่เหรอพี่ไม่เคยเห็นหน้าเลย" ลูกค้าถามฉันพร้อมกับยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

"ค่ะเพิ่งมาทำวันนี้วันที่สอง"

"อื้มมม พี่ชื่อเทพนะเป็นลูกค้าวีไอพีจะบอกว่าเป็นเพื่อนไอ้สามตัวเจ้าของผับก็ได้ว่าแต่เราชื่ออะไรอ่ะเวลาพี่มาจะได้เรียกมาดูแลถูก"

"ชื่อลิลค่ะ" ฉันบอกชื่อกับลูกค้าเพราะถ้าไม่บอกฉันกลัวว่าเขาจะหาว่าฉันหยิ่งทั้งที่เป็นเพียงพนักงานเสิร์ฟ

"ลิล อืมม อ่ะพี่ให้ทิปนะเราบริการพี่ดีมากๆ" คุณเทพยื่นทิปให้กับฉันจำนวนหนึ่งฉันยกมือไหว้ก่อนจะรับมาแล้วใส่ในกระเป๋าเสื้อกั๊ก

"ทิปดีจังเลยน๊าาาน้องใหม่" พี่แก้วพนักงานเสิร์ฟแซวฉันฉันก็ยิ้มให้

"ทำงานที่นี่น่ะเงินเดือนแทบไม่ต้องใช้เลยรู้ไหมลิล แค่ทิปก็เยอะกว่าเงินเดือนแลัว"

"จริงเหรอคะพี่แก้ว"

"จริงสิพี่ทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟมาหลายที่แล้วนะที่นี่ดีสุดสวัสดิการก็ดีเงินเดือนก็ดีทิปก็ดีลูกค้าก็มีแต่ระดับวีไอพีทั้งนั้นและที่สำคัญไม่ต้องกลัวโดนแขกลวนลามเพราะการ์ดที่นี่ดูแลทั่วถึง" ฉันฟังและเก็บข้อมูลแปลว่าฉันโชคดีที่ได้มาทำงานที่นี่ฉันต้องขอบคุณคุณอาร์ตอีกครั้งที่รับฉันเข้าทำงาน แต่จะมีอยู่เรื่องเดียวที่ฉันรู้สึกไม่โอเคก็คือชุดที่ฉันใส่เพราะกระโปรงมันทั้งสั้นทั้งรัดเวลาเดินฉันก็ต้องคอยเอามือดึงมันลงเป็นระยะ

คิมหันต์...

ผมยืนมองใครบางคนที่กำลังยืนคุยอยู่กับพนักงานด้วยกันผมเพิ่งเห็นยัยนี่ยิ้มก็วันนี้เพราะปกติเวลาอยู่บ้านจะทำหน้าตายไร้ความรู้สึกตลอด อ่อไม่สิยกเว้นตอนอยู่บนเตียงกับผมแม่งคิดแล้วก็นึกถึงตอนที่ยัยนี่ทำหน้าเสียวจนทนไม่ไหวเวลาที่ผมกระแทกแบบแรงๆ แม่งเอ้ยกูคิดแต่เรื่องแบบนี้ได้ไงวะ ผมด่าตัวเองที่เอาแต่หมกมุ่นกับเรื่องบนเตียง

ผมไม่รู้ว่าตัวเองยืนดูยัยนี่เดินไปเดินมานานเท่าไหร่แล้วแต่ที่รู้ก็คือผมเห็นยัยนี่ดึงรั้งกระโปรงตัวเองแทบจะตลอดเวลาที่ก้าวขาเดิน

"ไอ้แมคไอ้อาร์ตกูมีเรื่องจะปรึกษาพวกมึง"

"เรื่องไร"

"เรื่องชุดเด็กเสิร์ฟกูว่ากูจะเปลี่ยนเป็นเสื้อเชิ๊ตแขนยาวกางเกงขายาวพวกมึงว่าดีไหมมันจะได้ดูสุภาพ"

"ไอ้เชี่ยคิมนี่มันชุดเด็กเสิร์ฟทำในผับนะไม่ได้ทำงานอยู่ในสภาจะแต่งตัวสุภาพอะไรขนาดนั้น"

"ก็กูไม่ชอบแบบนี้กูอยากเปลี่ยน"

"ไหนตอนนั้นมึงบอกพวกกูว่าลูกค้าชอบแบบนี้ไม่ใช่สั้นๆรัดๆอ่ะ มึงบอกมึงชอบแบบไหนลูกค้าก็ชอบเหมือนกัน"

"นั่นดิ"

"ตอนนั้นก็ส่วนตอนนั้นดิตอนนี้กูอยากจะเปลี่ยนเปลี่ยนได้ไหมวะ"

"แล้วมึงมีปัญหาอะไรกับชุดเด็กเสิร์ฟนักหนาวะไอ้คิม" ไอ้แมคถามผมอย่างสงสัย แม่งมันจะสงสัยทำเหี้ยไรนักหนาวะ

"ไอ้คิมมันไม่ได้มีปัญหากับชุดหรอกมันมีปัญหากับคนใส่มากกว่า5555" ไอ้อาร์ตพูดแล้วก็หัวเราะจนผมอยากถีบมันตกเก้าอี้

"อ่อออออกูเข้าใจละ เอ้อจะว่าไปเมียไอ้คิมเอ้ยไม่ใช่เมียลืมไปโทษดี กูว่าน้องลิลใช่ชุดพนักงานเสิร์ฟร้านเราแล้วดูดีดูสวยขึ้นเยอะเลยว่ะ ไม่เชื่อลองสังเกตดูดิลูกค้ามองตามหลังกันเป็นแถว5555" ผมสะกดอารมณ์ที่จะไม่ด่าไอ้สองตัวนี่ผมรู้ว่ามันกำลังยั่วให้ผมโมโหแต่ผมไม่มีทางตามเกมส์พวกมันหรอก

ผมอยู่ที่ผับจนถึงผับปิดผมก็เดินออกมานั่งอยู่ที่รถ ที่จริงผมก็ไม่ได้รอใครหรอกนะที่ผมอยู่จนปิดผมก็แค่มาช่วยพวกเพื่อนผมดูแลความเรียบร้อยของผับก็เท่านั้น ผมนั่งเล่นมือถืออยู่บนรถสักพักพนักงานก็ทยอยเดินกันออกมา ผมมองหาคนที่ผมจะพากลับด้วยเพราะนี่มันก็ดึกแล้วจะให้กลับเองก็น่าจะไม่ปลอดภัย ผมไม่ได้เป็นห่วงยัยนั่นหรอกนะผมแค่...แค่กลัวว่าของเล่นที่ผมยังไม่เบื่อจะกลับไม่ถึงบ้านแล้วคืนนี้ผมจะเอากับใครล่ะ ผมคิดแค่นี้จริงๆ

ผมนั่งรออยู่บนรถจนกระทั่งเห็นลิลเดินออกมาผมก็เลยขับรถไปใกล้ๆ

"ขึ้นรถ" ผมสั่งแต่ยัยนี่ยืนทำหน้างง จะงงอะไรวะก็เรียกให้ขึ้นรถ

"กูสั่งให้ขึ้นรถกุง่วงอยากกลับบ้านไปนอน" ผมพูดอย่างหัวเสียเพราะยัยนี่ยังไม่ยอมขึ้นมาบนรถสักที

"ลิลจะกลับเองคุณคิมกลับก่อนเลยค่ะ"

"ทำไมไม่กลับกับกูบ้านก็อยู่บ้านเดียวกัน อ่อหรือรอไอ้อาร์ต"

"เปล่าค่ะ ลิลจะนั่งแท็กซี่กลับเอง"

"นั่งแท็กซี่ตอนเที่ยงคืนเนี่ยนะ!!!"

"ค่ะ"

"มึงไม่เคยดูข่าวหรือไงเกิดมึงเจอโรคจิตแล้วมันพาไปข่มขืนอ่ะไม่กลัว??"

"ลิลคงไม่โชคร้ายขนาดนั้นหรอกค่ะแท็กซี่ดีๆก็มีตั้งเยอะ"

"แล้วมึงจะรู้ได้ไงว่าคันที่มึงนั่งไปคนขับจะดีหรือไม่ดี" ยัยนี่ยืนลังเลใจสักพักก็ยอมขึ้นรถมากับผม แม่งกว่าจะขึ้นต้องให้ขู่

"ตราบใดที่มึงยังเป็นของเล่นกูอยู่มึงต้องฟังที่กูพูดเข้าใจไหม"

"..........." เงียบครับไม่ตอบ หึ

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาผมก็เหมือนมีหน้าที่ไปรับไปส่งยัยนี่ไปทำงานทุกวันทั้งที่มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของผม แต่ก็นั่นแล่ะ

"คุณคิมครับวันนี้อยู่บ้านหรือเปล่าผมมีเอกสารจะเอาไปให้เซ็นครับ" ลุงทนายโทรมาถามผมแต่เช้า อันที่จริงก็ไม่เช้าหรอกเกือบจะเที่ยงละ ผมตื่นประมาณนี้ทุกวันตั้งแต่มีใครบางคนเข้ามานอนในห้องด้วย จะบอกว่าผมกับลิลเอากันแทบทุกคืนจะว่าเวอร์ไปไหมแต่มันคือเรื่องจริง

"ลุงจะเข้ามากี่โมง"

"น่าจะเย็นๆครับ"

"เย็นๆน่ะกี่โมงผมไม่ได้ว่างทั้งวันนะงานการผมก็มีทำ" งานการที่ว่าก็คือไปรับไปส่งใครบางคนนั่นแล่ะ

"คุณคิมไปดูงานที่ผับทุกวันเลยเหรอครับ"

"เปล่า"

"อ่าวแล้ว.."

"ลุงจะถามอะไรผมนักหนาเนี่ย ตกลงจะเข้ามากี่โมง"

"ประมาณหนึ่งทุ่มครับ"

"ก็แค่นั้นแล่ะ" หลังจากวางสายจากลุงทนายผมก็ลุกไปอาบน้ำแล้วลงไปกินข้าวเช้าตอนเที่ยง ส่วนยัยของเล่นของผมน่ะเหรอโน่นไปช่วยงานในไร่โน่นถ้าที่บ้านไม่มีงานอะไรให้ทำก็ไปทำงานที่ไร่ ไม่รู้จะขยันอะไรนักหนาเงินเดือนก็ไม่ได้

เวลาต่อมา...

หลังจากที่ลุงทนายเอาเอกสารมาให้ผมเซ็นต์เรียบร้อยแล้วผมก็ว่าจะออกไปที่ผับเพราะนี่มันก็จะสามทุ่มแล้ว ขณะที่ผมกำลังจะเดินเข้าห้องกิ๊บเด็กในบ้านก็เดินขึ้นมาบอกผมว่ามีคนมาหาผม

"คุณคิมคะแม่ของนังลิลมาขอพบคุณคิมค่ะ"

"ลิลไม่ใช่นังลิล" พอผมพูดไปแบบนั้นกิ๊บก็ดูหน้าเสียทันที

"เอ่อค่ะ แม่ของนัง เอ้ยแม่ของลิลมาขอพบคุณคิมค่ะ"

"แม่ลิลมาขอพบฉัน"

"ใช่ค่ะน่าจะมากับผัวใหม่ด้วย"

"บอกให้นั่งรอก่อนเดี๋ยวฉันตามลงไปพบ"

"ค่ะคุณคิม" ผมรู้สึกแปลกใจว่าทำไมจู่ๆแม่ของลิลถึงมาหาผมเพราะร้อยวันพันปีไม่เคยมาผมเองยังไม่เคยเห็นหน้าด้วยซ้ำ

ตู๊ดดด ตู๊ดดดด เสียงมือถือ

"มีอะไรไอ้อาร์ต"

"เมื่อกี้ไอ้นัตมันบอกกูว่าแม่ของลิลมาหาลิลที่นี่แล้วก็มาขู่เอาเงินจากลิลพอลิลบอกไม่มีก็ทำร้ายลิลกูก็เพิ่งรู้เมื่อกี๊กูเลยรีบโทรบอกมึง"

"มึงว่าไงนะ!!!"

"ยังไงมึงรีบมาดูเมียมึงด้วยนะสภาพดูไม่ได้เลยว่ะ"

"เออเดี๋ยวกูจะรีบไปกูฝากมึงดูเมียกูด้วย"

"แหมมม ไม่ปฏิเสธเลยนะมึงไอ้คิม"

"เอ่อออออ.." ผมพูดอะไรไปวะเมื่อกี๊ แม่งเอ้ยยยยย