บิ๊กไบก์คันใหญ่แล่นออกนอกอาณาเขตมหาวิทยาลัยเกือบสามสิบนาที ชายหนุ่มบิดคันเร่งเพื่อไปถึงจุดหมายที่ต้องการอย่างเร็วที่สุด บ้านริมน้ำแถบชานเมืองคือสถานที่พิเศษสำหรับเขา ตรงนั้นคือพื้นที่เดียวซึ่งนักรบรู้สึกปลอดภัยยิ่งกว่าบ้านจริง ๆ ของตัวเอง
พอล้อหยุดหมุนดาริกาเบิกตากว้างเพราะตกใจสุดขีด เมื่ออยู่ดี ๆ นักรบใช้เท้าข้างหนึ่งดันขาตั้งลง จากนั้นก็พาตัวเองขยับลงจากรถเพื่ออุ้มร่างบางด้วยแรงทั้งหมดที่มี
“ทำบ้าอะไร!” มือนุ่มผลักไหล่คนตรงหน้าด้วยเคืองไม่หาย แค่จูบกระชากวิญญาณเมื่อครู่เหมือนชายหนุ่มไม่รู้จักพอ เขายังบ้าบิ่นลากเธอมาต่อที่นี่ เจตนาทั้งหมดของนักรบแท้จริงดาริกาพอเดาออก แต่อย่างไรก็ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเอง
“หิวข้าว…พามากินข้าว” พูดจบชายหนุ่มดึงยายตัวเล็กเข้าข้างใน แม้เสียงบ่นเบื้องหลังดังเป็นระยะทว่าก็ไม่ทำให้หนวกหูแต่อย่างใด นักรบผุดรอยยิ้มจาง ๆ ข้างมุมปาก เพราะความจริงการมาที่นี่ล้วนมีเ
