“ก็พี่มันคนจน การศึกษาต่ำ อยากจะกินของอร่อย ๆ ก็ไม่ค่อยได้กิน พอจะได้กินที มันก็เลยต้องสูดดม ทุกซอกทุกมุมแบบนี้ล่ะจ้ะ”
“แหม...หล่อ ๆ แบบพี่ไรอัน มีแต่สาว ๆ เสนอตัวมาให้กินล่ะซิ...ไม่ว่า”
“ถึงพี่จะหื่นกาม แต่ก็เลือกกินนะจ๊ะ ไม่ใช่ว่าใครก็ได้ เพราะพี่ชอบแต่ของดี ๆ แบบน้องแคนดี้ ไงล่ะจ๊ะ”
“อย่าเลย ไม่ต้องมาทำเป็นพูดหน่อยเลย แคนดี้ก็เห็นพี่ชอบจับมาร์คกี้ที่นี่ ฟาดกินไปหลายคนแล้วนี่คะ”
“อะ...อะ...อ้าว! น้องแคนดี้ รู้ด้วยเหรอ?”
“รู้ซิ...ก็เพื่อน ๆ แคนดี้ มันชอบนั่งเม้าท์กันใหญ่เลยว่า ของพี่ไรอันน่ะ ใหญ่อย่างนั้น ใหญ่อย่างนี้ แถมเอาหนัก เอาเก่ง เอาไม่เลิกน่ะ พอแคนดี้มาโดนเองบ้าง ก็เลยรู้น่ะ ว่าสิ่งที่เพื่อน ๆ มันเม้าท์กันคือเรื่องจริง”
“อุ๊ย...เขินจังเลย นี่พี่เสียตัวให้กับพวกเพื่อน ๆ แคนดี้ ไปหมดแล้วเหรอเนี่ย”
“ก็ใช่น่ะซิ กว่าจะตกมาถึงแคนดี้ ไม่รู้ว่าพี่ เอาคิวยาวใหญ่ของพี่ แทงไปกี่หลุมแล
