อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ

622 Words
ตอนที่ 3 ความมืดภายในรถยามค่ำคืน ชายหนุ่มมองเห็นอะไรได้ไม่ชัดนัก ยกเว้นหน้าอกหน้าใจที่บดเบียดกันอยู่ในบราเซียร์สีดำที่มีเสื้อตัวนอกเปียกสนิทจนมันแนบไปกับผิวกาย หยดน้ำฝนเกาะพราวบนเส้นผมของเธอที่เปียกปอน สะท้อนกับแสงไฟหน้ารถที่สวนมาเป็นประกายระยิบระยับ ดวงตาของเธอดูลึกซึ้งและอ่อนหวาน เธอตัวสั่นเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะหนาว แต่เป็นเพราะความตื่นเต้นที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับเขา เขาเอื้อมมือไปปรับอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศภายในรถให้สูงขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกมาแล้วยื่นให้เธอ “ใส่เสื้อผมไปก่อนนะครับ เดี๋ยวคุณจะไม่สบายเอา” เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม เธอรับเสื้อเจ็ตเกตของเขามา “ขอบคุณค่ะ” เธอตอบกลับเสียงเบาหวิว “ไม่เป็นไรครับ” เขาตอบ จากนั้นหญิงสาวก็เงียบไปเธอปล่อยให้เสียงสายฝนที่ตกกระทบกับหลังคารถเป็นเพื่อนกล่อมนอน หนึ่งชั่วโมงต่อมา หญิงสาวตกใจตื่นขึ้น ก็พบว่าตนเองกำลังอยู่ในรถของใครบางคน เธอจำได้ว่าตนเองกำลังกระโดนน้ำฆ่าตัวตาย “คุณ!!..” เขาเห็นเธอลืมตางัวเงียขึ้นก็รีบปลุก หญิงสาวมองสบตาเขาแปลก ๆ ชายหนุ่มจึงรีบพูดทันที “นี่บ้านผมเองครับ ผมเห็นคุณหลับไป ก็เลยพามาที่นี่” สายตาของเธอสำรวจไปรอบ ๆ ก่อนจะกลับมาจ้องที่ใบหน้าคมอีกครั้ง “อย่ามองผมแบบนั้นสิคุณ...ผมไม่ได้คิดจะพาคุณเข้าบ้านแล้วก็ทำมิดีมิร้ายหรอกนะ” “เอ่อ..แล้วบ้านคุณอยู่ไหนล่ะ ผมจะได้ไปส่ง” เมื่อสักครู่ระหว่างการขับรถเขาถามเธอไปรอบหนึ่งแล้ว แต่เห็นเธอกำลังหลับอย่างสบาย เขาจึงไม่ถามต่อและพาเธอมาตั้งหลักที่บ้านของตนเอง “.............” เธอเอาแต่มองหน้าเขาแล้วไม่ตอบ ชายหนุ่มจึงใช้วิธีเดา “บ้านคุณไม่ได้อยู่แถวนี้ใช่มั้ย” เธอพยักหน้าขึ้นเป็นคำตอบ ชายหนุ่มค่อยโล่งอกที่เธอยอมสื่อสารกับเขา หญิงสาวที่คิดว่าตนเองฝันไป ใช่!!..มันอาจจะเป็นความฝันก็ได้ อันที่จริงตัวเธออาจจะตายไปแล้วด้วยซ้ำ “ผมว่าคุณรีบเข้าบ้านไปเปลี่ยนชุดก่อนเถอะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา” เขาถือวิสาสะโอบรอบร่างกายเธอขณะปลดเข็มขัดนิรภัยออกให้ เธอตัวสั่นด้วยความหนาวเหน็บแต่สายตาก็ปฏิเสธที่จะให้เขาใกล้ชิดอยู่แบบนี้ “คุณไม่สบายหรือเปล่า?” เขาถามขึ้น เมื่อสัมผัสได้ว่าเธอตัวสั่นปากซีด เธอมองไปที่เขาดวงตาของเขาเหมือนจะค้นหาความจริงบางอย่าง ร่างกายของเธออ่อนแอเพราะยืนตากฝนมาเป็นเวลานาน แต่พอได้อยู่ใกล้ ๆ เขามันรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ใช่แล้วเธอยังไม่ตาย หญิงสาวบอกกับตัวเอง เธอยังมีความรู้สึก! ชายหนุ่มเดินลงจากรถและอ้อมมาเพื่อจะเปิดประตูให้หญิงสาว ทันทีที่เขาเอื้อมมือไปเปิดประตูรถและกำลังจะเอ่ยปากชวนเธอลงจากรถ เธอก็หมดสติไปอย่างกะทันหัน ร่างของเธอล้มลงมาในอ้อมแขนของเขาอย่างไม่มีแรง “คุณ! คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” เขาตกใจมาก รีบประคองร่างของเธอขึ้นมา “คุณ! ได้ยินผมไหม” เขาเรียกเธอซ้ำ ๆ และพยายามเขย่าตัวหญิงสาวแต่เธอไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD