"ADRIAN, kumain ka naman kahit konti," nag-aalalang sabi sa akin ni Samuel.
Araw-araw na niya akong binibisita rito mula nang ipaalam ko sa kaniya ang nangyari sa pagkamatay ni Jodan.
It's hard to accept and move on. It's hard to accept the fact I can no longer talk to the man I loves. Na hindi ko na makikita o mahahawakan man lang si Jodan.
Two weeks na ang lumipas but I'm still in hell. I'm still in pain and I can't still move on with my life. Lagi kong sinasabi sa sarili ko na kakayanin ko ito na magiging maayos din ang lahat at babalik sa dati pero ang totoo ang hirap gawin ang lahat ng iyon dahil araw-araw na nadudurog amg puso ko.
Ang bata sa sinapupunan ko at si Monica ang tanging dahilan kung bakit araw-araw pa rin akong bumabangon.
Marahan akong umiling. Wala kasi akong gana
