Speechless. Iyan ang naging reaksyon ni Zachi matapos umalis ang kanyang ama kasama ang mga bodyguards nito. Tulala siya roon habang nakaakbay si Joseph sa kanya.Wala sa sariling napabagsak siya ng upo sa sofa.
“Zachi,” Joseph called worriedly. Marahan itong tumabi sa kanya. Naramdaman niya ang pag-alo nito sa kanyang likod. She felt him caressing her back as the warm tears slowly went out of her eyes.
Wala na siyang maihikbi pa kaya ang tahimik na pag-iyak na lang ang kanyang nagawa. She didn’t even know that she could still cry despite crying a bucket earlier. Akala niya mauubusan na siya ng luha, e. Hindi niya alam na may maibubuga pa pala ang kanyang mga mata. Parang waterfalls na walang hanggan ang pag-agos ng kanyang mga luha.
Mariing napapikit na lang siya. Niyakap siya ni Jose
