ตอนที่ 3
1034 Words
“วะ...เวจ๋า...พะ...พี่ยอมแล้ว” ภริดาบอกเสียงสั่น ขาดห้วง เพราะถูกกระแทกไม่หยุด
“พี่ดานิสัยไม่ดี ชอบแกล้งผม”
“พะ...พี่ขอ ทะ...โทษ อ๊ะ !” เธอเสียววาบขึ้นมาอีกแล้ว หากแตกซ่านอีกครั้ง น้ำคงหลั่งออกมาจนหมดตัว
“อ้อนวอนผมสิครับ พี่สาวคนสวย”
“เวจ๋า...พะ...พอได้แล้ว อื๊อ ! ถึงพร้อมพี่นะคะ เด็กดี”
เวทิศยิ้มสมใจ เขาประกบปากจูบ และบดขยี้ปากอิ่มอย่างเร้าใจ ชายหนุ่มกอดกระชับร่างสาวไว้แน่น เขาขยับบั้นเอว โถมถั่งแก่นกายเข้าออกในร่องรักถี่ยิบ สอดเสย หมุนควง กระทุ้งกระแทก แล้วแตกกระจายไปพร้อมกับเธออย่างรุนแรง
ภริดาถูกเจ้าเด็กอุ้มออกมาจากห้องน้ำ หลังจากที่เขาอาบน้ำและเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อยแล้ว พอเวทิศวางร่างเปลือยเปล่าลงบนเตียง หญิงสาวก็มองค้อนเจ้าเด็กดื้อที่ทำให้เธอแทบสลบคาห้องน้ำ
เวทิศยิ้มอ่อนบางให้คนที่มองค้อนเขา ชายหนุ่มเปลือยไม่ต่างกับพี่สาวคนสวยของเขา
“ดื่มน้ำสักนิดมั้ยครับ”
“อือ...”
ภริดาจิกตาให้คนที่ทำให้เธอครางจนคอแห้ง เขาจะถามทำไม ในเมื่อเขาก็รู้อยู่แล้วว่า เธอครางจนเสียงแหบแห้งไปหมดแล้ว
เวทิศเดินออกจากห้องโดยที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า เขารินน้ำใส่แก้ว นำมาให้ภริดาดื่ม
เมื่อภริดาดื่มน้ำเสร็จ เขาก็รับแก้วจากเธอมาวางไว้ที่โต๊ะตัวเล็กข้างหัวเตียง
“พรุ่งนี้ผมไม่มีเรียน”
พอได้ดื่มน้ำ ภริดาก็สดชื่น เธอเงยหน้ายิ้มยั่วยวนเด็กน้อยของเธอ หญิงสาวขยับกายถอยไปนั่งกลางเตียง เธอยกหัวเข่าสองข้างตั้งชัน แล้วค่อย ๆ ขยับแยกสองขาออกกว้าง
“ไม่มีเรียนเช้า งั้นก็มาเรียนภาคค่ำกันเถอะ”
“ผมจะตั้งใจเรียน”
เวทิศกดหัวเข่าลงบนเตียง เขาคลานเข้าไปหาคนขี้ยั่ว กระทั่งใบหน้าหล่อเหลาอยู่ห่างจากกลีบกุหลาบบานฉ่ำแค่คืบ ชายหนุ่มเหลือบตาขึ้นสบตาคู่สวยที่มองเขาอย่างรอคอย
ภริดาเอนตัวไปข้างหลังเล็กน้อย เธอเท้าแขนซ้ายไปข้างหลัง แล้วล้วงมือข้างขวาลงกลางหว่างขา ใช้นิ้วกรีดแยกแย้มกลีบเนื้อชุ่มฉ่ำ
“งั้นก็...ลงชื่อเข้าเรียนได้แล้ว...ตรงนี้”
นักศึกษาภาคค่ำทำตามที่คุณครูแสนสวยบอก เขาลงชื่อเข้าเรียนด้วยปากและลิ้นอย่างดุดัน คุณครูแสนสวยของเขากรีดร้องด้วยความเสียวซ่าน ทั้งยังครวญครางไม่ขาดปาก จนเสียงแหบแห้ง เพราะถูกเขาลงชื่อซ้ำ ๆ อยู่หลายรอบ
ดูท่าแล้ว คืนนี้ พี่ดาของเขาคงต้องดื่มน้ำอีกหลายแก้วแน่นอน…
2 บทบาทเจ้านายกับลูกน้อง
วันต่อมา คนที่ตื่นก่อนเขียนโน้ตบอกคนที่ยังหลับสนิทอยู่บนเตียงว่า
ผมทำกับข้าวไว้ให้แล้ว อย่าลืมกินนะครับ ผมขออนุญาตกลับบ้าน คืนนี้เจอกันที่ร้านนะครับ
ตั้งแต่เขากลายเป็นผู้ชายในมุมลับของพี่ดา เวทิศก็ย้ายมาอยู่คอนโดกับเธอ แต่เขาก็ยังเทียวกลับบ้านอยู่บ่อย ๆ
นอกจากจะทำหน้าที่บนเตียงได้อย่างถึงอกถึงใจแล้ว เวทิศยังเป็นพ่อบ้านเจ้าระเบียบ เขาเก็บกวาด ซักผ้า ทำกับข้าว และทำงานบ้านงานเรือนทุกอย่าง เจ้าของห้องอย่างภริดาไม่ต้องทำอะไรเลย
แม้เขาจะทำให้ขนาดนี้ แต่พี่ดาก็ยังให้เขาเป็นเพียงผู้ชายในมุมลับ เธออ้างเหตุผลว่า เพราะเขายังไม่บรรลุนิติภาวะ หากบอกใคร ๆ ว่าเธอกับเขาคบกัน มันจะทำให้เธอถูกมองว่า เป็นผู้ใหญ่นิสัยไม่ดี หลอกกินเด็ก
เวทิศจึงยอมอยู่ในมุมลับอย่างเจียมตัว แต่เขาก็แอบหวังว่า เมื่อถึงวันที่เขาอายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ พี่ดาจะยอมให้เขาออกจากมุมลับ และบอกให้ทุกคนรู้ว่า เขากับเธอเป็นแฟนกัน
ภริดาตื่นตอนบ่ายโมง หญิงสาวงัวเงียเรียกหาคนที่ร่วมกันทำกิจกรรมรักกับเธอมาทั้งคืน แต่เรียกตั้งหลายครั้ง เขาก็ไม่ขานรับ เธอจึงลุกขึ้นนั่งบนเตียง แล้วมองหาไปทั่วห้อง ก่อนจะไปสะดุดอยู่กับโน้ตแผ่นเล็กที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียง เธอจึงยื่นมือไปหยิบมันมาอ่าน
“หนีกลับบ้านอีกแล้ว แล้วใครจะอาบน้ำให้ล่ะทีนี้”
ภริดาถอนหายใจเซ็ง ๆ เพราะเวทิศทำให้เธอเคยชินกับการมีเขาทำให้แทบทุกอย่าง เธอก็เลยไม่ได้หยิบจับงานบ้าน และทำอะไรให้ตัวเองแทบไม่เป็นแล้ว
“เด็กร้ายกาจ นายทำให้พี่กลายเป็นคนขี้เกียจไปแล้ว”
รอยยิ้มอ่อนหวานระบายเต็มใบหน้า เมื่อนึกถึงเจ้าเด็กร้ายกาจของเธอ การมีคนดูแล คอยตามใจ คอยทำโน่นนี่ให้เราทุกอย่าง และไม่เคยทำให้เราเสียใจ ไม่ทำให้เราเจ็บตัว มันทำให้รู้สึกดีแบบนี้นี่เอง
ภริดาถอนหายใจอีกครั้ง หวนคิดถึงความรักที่แสนเจ็บปวด ผู้ชายคนนั้นทำทุกอย่างที่ตรงกันข้ามกับเวทิศ แต่เธอก็โง่งมงาย ทนอยู่กับความรักห่วย ๆ ได้ตั้งหลายปี กว่าจะพาตัวเองหลุดพ้นมาได้ เธอก็เจ็บเจียนตาย โชคดีที่เธอมีคุณพ่อ คุณแม่ และมีน้องชายอยู่เคียงข้าง ทำให้เธอก้าวผ่านคืนวันเลวร้ายมาได้ และตอนนี้ เธอคือภริดาคนใหม่ คนที่จะไม่มีวันยอมให้ความรักห่วย ๆ มาทำร้ายชีวิตของเธอได้อีก
เมื่อเจ้าเด็กกลับบ้าน ภริดาก็ต้องขับรถไปที่ร้านเอง ต้องถือกระเป๋าและข้าวของลงมาจากคอนโดเอง และก็เป็นเรื่องที่ทำให้เธอสุดแสนจะโมโห เมื่อลงมาถึงรถแล้ว เธอถึงนึกขึ้นได้ว่า เธอลืมหยิบกุญแจรถลงมาด้วย
“ให้มันได้อย่างนี้สิ”
- Writer
