“งั้นพี่บอกเพื่อนๆ ของพี่เองได้ไหม หนูไม่รู้จะพูดยังไง” หัวใจของคนฟังเต้นโครมคราม ฉลามพยักหน้ารับทันที
“ได้ เดี๋ยวพี่บอกพวกมันเอง”
“จริงๆ แล้วเพื่อนพี่บอกว่าให้หนูไปเถอะ”
“ไปไหน?”
“ไปหาคนที่ดีกว่า”
“ก็พี่นี่ไง พี่ดีอยู่แล้ว พวกมันกวนตีน”
“พี่ลีโอบอกว่าพี่งี่เง่า ไม่มีเหตุผล น้อยใจไม่เข้าเรื่อง”
“มันกล้าพูดแบบนี้เลยเหรอ หลายรอบแล้วนะ”
“หลายรอบ?” ขนมขมวดคิ้ว ตากลมกลอกกลิ้งไปมาบนเสี้ยวใบหน้าคมคาย ทำคนที่ลับหลังโดนเพื่อนเผาจนยับพลั้งปากอธิบาย
“ก่อนหน้านี้ที่พี่หึงตอนเห็นเธออยู่กับคุณหมอคนนั้น มันไม่ยอมอธิบายเลยว่าอะไรเป็นอะไรทั้งที่มันรู้ทุกอย่าง” ตอนนั้นเขาหึงมาก หัวร้อน หน้าไหม้ และจำได้ดีว่าไอ้เพื่อนเวรมันเสือกทำเฉย ไม่พูดอะไรออกมาเลย ปล่อยกูร้อนเป็นฟืนเป็นไฟ
“ตอนนั้นพี่ลีโอไม่ได้เล่า?”
“ไม่เล่า ซ้ำมันยังเสยปลายคางผัวเธอจนร่วง”
“…”
“เกินไปไหม โคตรเกินไปเลย พี่ก็ตัวแค่นี้เอง
