รักร้าย นายมังกร

ตอนที่ 5 ไม่อยากเจอ

# มหาวิทยาลัย

ฉันเดินมาที่โต๊ะม้าหินประจำ ที่กลุ่มเพื่อนๆ ฉันนั่งอยู่

“อ้าว!! อิง แกมาแล้วเหรอ เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้วแก เลิกเศร้า แล้วทำตัวให้มันสดใส ได้ละ”

แบม บอกกับเพื่อนรัก ใช่ๆ มันนอกใจแก แกก็หาใหม่ เพื่อนฉันออกจะสวย แถมยังมีตำแหน่งเป็นดาวคณะอีก มีคนมาชอบแกเยอะแยะ ริสา พูดพร้อมกับเอามือจับผมอิงดอยทัดหู

แพตตี้ : ใช่ๆ คืนนี้ฉันจะพาแกไปตี้ เอาให้สุดเหวี่ยงเปลี่ยนลุคใหม่ แบบเปรี้ยว เผ็ดซ์ เข็ดฟันกันไปเลย อย่าทำตัวเฉิ่มๆ จืดชืดเลยแก ทำให้อีพี่ม่อน เสียดายแกซิ

อิงดอย : พี่ม่อนมันเลิกกับฉันมันบอกว่าฉันเล่นตัว ไม่ยอมมีไรกับมัน

แพตตี้ : ผู้ชายก็แบบนี้ละแก ดีละ ถ้าแกไม่พร้อมก็อย่าไปยอมเลย ฉันดูทรงละ อีพี่ม่อนของแกร้ายไม่เบา มันคงไม่มียัย ติน่า คนเดียวหรอก อย่าไปสนใจเลยแก ยัยติน่าเด็ก คณะมนุษยฯ นี้ก็ร้ายไม่เบาเลยล่ะ ใครหล่อๆ รวยๆ นางควงแป๊ปๆ เดี๋ยวก็เลิก

และถึงตอนนั้นละอีพี่ม่อน ต้องกลับมาหาแกแน่ๆ แต่จำไว้นะยัยอิง ถ้าเขากลับมาอย่าใจอ่อนเด็ดขาด จำวันที่เขาทิ้งแกไป แล้วแกเจ็บแบบนี้ไว้นะเพื่อน แพตตี้ บอกกับเพื่อนและเตือนสติ

แบม : “เลิกเศร้าได้แล้ว ดูซิตาบวมหมดแล้ว”

อิงดอย : ใช่ฉันนอนร้องไห้ทั้งคืน

วันนี้หลังเลิกเรียนไปแต่งตัวที่ห้องฉัน แพตตี้ บอกกับเพื่อนๆ เพราะห้องเธอมีชุดเที่ยวกลางคืนแบบ แซ่บๆ เยอะแยะ คือนางสายปาร์ตี้สายเที่ยวอ่ะนะ และบางทีนางก็รับงานเป็น พริตตี้ให้กับรถยนต์ยี่ห้องดังๆ ด้วย สวยแซ่บไม่เบานะเพื่อนฉัน

แพตตี้ : คลับ ที่จะพาไปมีคนบอกว่า ผู้หล่อๆ งานดี ทั้งนั้น รับรองสวยๆ อย่างแกนะ คืนนี้ ฟาดติดไม้ติดมือมาสัก 10 คนก็ยังได้ ฮ่าๆ

ริสา : แกนี่ เวอร์ จริง

แพตตี้ : ฉันพูดเรื่องจริงยะยัยริสา เพื่อนเราออกจะสวย ฮ่าๆ

# เลิกเรียน

พอเรียนเสร็จ พวกเราก็ไปหาอะไรกินกันที่ หลังมอ ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือประจำ ที่พวกฉันชอบไปนั่งกิน วันนี้คนเยอะมาก ร้านนี้คือแน่นตลอด และฉัน 4 คนก็ได้ที่นั่งพอดีหลังจากยืนรอมาได้ 5 นาที แต่ ฉันก็ต้องชะงัก เพราะคนที่นั่งอยู่ ตรงทางที่ฉันเดินผ่านคือ พี่ม่อน เขามากลับใคร คงไม่ต้องเดา ใช่ละ คู่ควงคนใหม่ของเขา

ใช่ซิ ใยนั่นทั้งสวยแซ่บ กระโปรงทรงเอ สั้นแค่คืบ ขนาดนั้น นั่งทีเห็นไปถึงไหนๆ ดูฉันซิ กระโปรงพีทยาว เสื้อก็หลวมๆ ใยนั่นเสื้อรัดตึงสองเต้าขนาดนั้น สมควรแล้วละ นี่เขาคงต้องการแบบนั้นจริงๆ และมั้ง เชอะ

แบม : แกอย่าไปสนใจเลย เข้มแข็งไว้ เดินไปนั่งที่โต๊ะเลยแก แบมเดินข้างหลังฉันและ พยายามบอกให้ฉันเดินต่อไป

อิงดอย : “ฉันไม่อยาก เป็นยัยเฉิ่มแล้วละ ฉันอยากเปลี่ยนลุค”

อยู่ดีดี ฉันก็คิดอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองขึ้นมาได้เลยเพื่อน แค่เพื่อนบอกมา แพตตี้จะจัดให้ค่าๆๆๆ เพื่อนรัก ฉันบอกกับแพตตี้ เพื่อนฉันที่แต่งตัวเก่ง และเปรี้ยวที่สุดของกลุ่ม

แพตตี้ : อย่างแกนะ ถ้าเปลี่ยนลุค นิดหน่อย แกสวยกว่า ยัยนั่นเป็นล้านเท่า ฉันบอกเลย อวยฉันสุดๆ ก็เพื่อนๆ ฉันนี้ละ

ริสา : อย่างแกนะ เติมนิดหน่อยก็สวยแล้ว ยัยอิง จัดไปเพื่อน อย่าไปเศร้า

ไม่อยากเจอ ดันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย สายตาของพี่ม่อน มองมาที่ฉันเป็นระยะ เพราะพี่ม่อน นั่งหันหน้ามาทางฉัน พอฉันหันไปมองเขาก็หลบสายตา เชอะ จำไว้ฉันจะทำให้พี่เสียดายที่ทิ้งฉันไป “ไอ้พี่ม่อน”

หลังจากกินก๋วยเตี๋ยวเสร็จ ฉันกับเพื่อนๆ ก็ไปซื้อชุดใหม่ จะเปลี่ยนลุคนี้เนอะมันก็ต้องแบบนี้อ่ะแก ยัยแพตตี้ หยิบกระโปรงนักศึกษาที่มันดูจะสั้นมากๆ มาให้ฉัน

แพตตี้ : 555 ฉันล้อเล่น ฉันก็ว่าอันนั้นมันสั้นไป เอาตัวนี้แล้วกันยาวขึ้นมาหน่อย แล้วนี้แกเสื้อ แกใส่แบบไม่ต้องหลวมโคร่งขนาดนั้น แบบนี้แกพอดีตัว แต่ถ้ารัดกว่านี้แกจะอึดอัดไป เอาตามนี้ โอเคร

อิงดอย : ตามนั้นแก โอเคร

หลังจากเลือกชุดนักศึกษาเสร็จ ฉันก็ไปเลือกชุดเที่ยว ต่อเพราะว่าวันนี้ฉันจะออกไปปาร์ตี้จ้า บอกเลยว่าฉันก็ไม่ใช่คนเรียบร้อยเท่าไรหรอก แค่ไม่อยากแต่งตัวเท่าไร