ตอนที่ 13
หมอยาตัวนิ่ม
สิ้นถ้อยคำนั้นเหมือนบรรยากาศในรถจะเงียบไปนาน แม้รถจะเคลื่อนตัวออกมายังถนนใหญ่ได้สักพัก ลลิน จำต้องเอื้อมมือไปเปิดเพลงในรถเพื่อสร้างบรรยากาศไม่ให้ตึงเครียดเกินไป กระนั้นก็ยังคงเหลือบมองใบหน้าหล่อเหลาด้านข้าง ก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อสังเกตเห็นรอยจ้ำแดงบริเวณต้นคอของเขา
หัวใจของ เธอ ชาวาบ
เมื่อนึกได้ว่าวันนี้เขาเดินไปไหนต่อไหนบ้าง ตอนตรวจงานที่บ้านใหญ่ริมน้ำนั้น ป่านนี้ลูกน้องของเขา รวมทั้งเพื่อนของเขาคงเห็นไปหมดแล้วกระมัง แล้วไหนจะ รัชตะ ที่เพิ่งเจอเมื่อกี้อีก
นึกถึงแล้ว....
สองแก้มของหญิงสาวพลันผ่าวร้อนขึ้นมา
“หน้าพี่มีอะไรเหรอครับ? ทำไมมองแบบนั้น”
น้ำเสียงของ ปีศาจกล้ามโต ราบเรียบทว่าแฝงความกดดันอยู่ในที
“คือ คุณวิช รู้ตัวมั้ยคะที่คอเป็นรอยแดง”
เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา ว่ารอยนั้นเกิดจากการขบเม้มของเธอเอง ด้วยความรู้สึก
