เช้าวันใหม่_
แสงตะวันอ่อนๆ ยามส่องลอดใต้ผ้าม่านทึบ ให้เห็นบรรยากาศสงบเงียบเหมาะกับความเป็นส่วนตัว และสบายใจอย่างไร้คำอธิบาย
นัยน์ตาคู่คมมองหน้าสวยที่ยังหลับตาสนิท ดูเธอเหน็ดเหนื่อยทั้งคืนกว่าจะได้นอนก็ใกล้สว่าง
ร่างบางยังนอนซุกเข้าลำตัวบึกบึนหาความอบอุ่น เธอไม่รู้ตัวเลยว่ามีคนมองมีความคิดเช่นไรในตอนนี้
"ตื่นได้แล้ว" เสียงเข้มเอ่ยปลุก บีบเข้าคางมนคนขี้เซาขยับไปมา
"หื้ม..มันเช้าแล้วเหรอ ยังไม่หายง่วงเลย" โซเฟียยังซุกเข้าลำตัวบึกบึนมากกว่าเดิม วางแขนเรียวเล็กพาดกอดแน่นเปรียบดังหมอนข้างสำหรับเธอ
"จะกอดฉันอีกนานไหม?"
"มะไม่ใช่นะ! แล้วหมอนข้างไปไหนเนี้ย ใครจะอยากจะกอดคุณ!" เธอเป็นคนนำมันมาไว้ก่อนหลับตาด้วยซ้ำ แต่หมอนใบนั้นถูกโยนทิ้งไปโซฟาท้ายเตียง
ร่างบางตัวเปลือยเปล่ารีบดึงผ้านวมปิดส่วนล่อแหลมขึ้นเนินอก กระชับมาไว้ตำแหน่งเดียวแล้วขยับมานั่ง
"คืนนี้ฉันจะบินไปไต้หวัน หวังว่าที่โรง
