พรึ่บ!
เธอมองคนตรงหน้าด้วยความโกรธ ก่นสาปแช่งในใจเป็นร้อยพันคำ รีบจัดการเปลื้องเสื้อผ้าออกจากเรือนร่าง โยนมันทิ้งไปราวกับชีวิตนี้หมดสิ้นความสุข
พอตอนก้มมองร่างกายตัวเองน้ำตาใสใสมันเอ่อคลอขึ้นมา ร่องรอยบทสวาทเมื่อวานยังอยู่เต็มเนินอก ไม่รวมส่วนล่างสาวที่ระบมหน่วงภายใน
"รีบทำสิคะ จะได้รีบออกไป!"
"อื้ม..." ฝ่ามือหนาช้อนท้ายทอยเล็กให้หน้าสวยแหงนขึ้นรับแรงกระแทกจูบ ปากหยักบดขยี้ดุดัน สอดแทรกสิ้นสากควานหาน้ำหวานด้วยอารมณ์ขุ่นมัว
ร่างบางเกร็งตัวแข็งทื่อไม่ได้ให้ความร่วมมือเช่นเมื่อคืน ทำราวกับว่าให้เขาแค่ระบายอารมณ์ทางกามจบๆ ไป
"อื้อออ..." เสียงหวานร้องเตือนเบาๆ ระหว่างที่ยังโดนบดขยี้จูบ รอบเรียวปากบางเห่อแสบร้อนจากความรุนแรงของอีกฝ่าย
มือหนาล้วงเข้าเนินกลีบกุหลาบงาม กดลงร่องแห้งเหือดวนปลายนิ้วจงใจกระตุ้นน้ำหวาน หมุนควงอยู่อย่างนั้นทำคนโดนกระทำรู้สึกทรมานแทบใจ
"ฉันจะเป็นคนสอนให้เธอจ
