คฤหาสน์_
"ทีหลังคุณดาริณจะบินมาก่อน ต้องโทรบอกโซเฟียนะคะ จะรีบลางานมานวดให้ทั้งวันเลยค่ะ" โซเฟียเผยอาการดีใจ รีบย่อตัวลงนั่งข้างเก้าอี้เอนหลังของดาริณ ในสวนดอกไม้ขนาดใหญ่ยามบ่ายคล้อย
เพราะท่านเป็นเหมือนเกาะคุ้มกันช่วยปกป้อง กันคนใจร้ายชอบรังแกเธอยามไร้ที่พึ่ง
"ขืนเป็นอย่างนั้นลูกชายตัวดีของฉันได้ดุหนูไม่เลิกนะจ๊ะ"
"จริงด้วยค่ะ คงดุมากๆ น่าดู" สองมือบางไม่อิดออด แม้จะหมดแรงตั้งแต่ก่อนออกไปทำงานช่วงเช้า
"หลายวันมานี้ที่คฤหาสน์เป็นยังไงบ้างจ๊ะ มีเรื่องอะไรบ้างหรือเปล่า"
"ไม่นะคะ..." เธอตอบน้ำเสียงแบบลังเล มันเกิดหลายเรื่องร้ายพร้อมๆ กัน ก็ไม่รู้ว่าวินเนอร์ให้บอกท่านทราบด้วยไหม เผื่อความคิดมากจะกระทบสุขภาพเสียเปล่า
"อย่างนั้นหรอกเหรอ"
"ค่ะ คุณดาริณเมื่อยตรงไหนบ้างคะ โซเฟียมีแรงเยอะเลยวันนี้"
"เยอะขนาดไหนล่ะ?" เป็นน้ำเสียงเข้มดังแทรกขึ้น การปรากฏกายของร่างสูงทำรอยยิ้มสวยหุบกระทัน
