เล่ม 3 สาวน้อยของอาเกื้อ
วรนุชกระโดดลงมาที่ระเบียงบ้านข้างๆ ด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ เธอเดินสำรวจบ้านของคุณอาหนุ่มอย่างบันเทิงใจ
บ้านที่เธอปีนเข้ามาคือบ้านของอาเกื้อ เพื่อนบ้านจอมดุซึ่งเป็นญาติห่างๆ กับบิดาที่จากโลกนี้ไปแล้ว
“เข้ามาได้ยังไง” เสียงดุเข้มที่ดังขึ้นทำให้วรนุชสะดุ้งสุดตัวหันขวับไปมอง เธอเห็นร่างสูงแข็งแรงผิวขาวจัดของเกื้อการุณกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ มีหยดน้ำเกาะพราวไปทั่วทั้งตัว
“ปีนเข้ามาสิคะ” คนตอบทำหน้ามึนเดินไปนั่งบนเตียงนอนกว้าง เหลือบมองแผงอกกว้างแล้วลอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยสีหน้าซุกซน
“เด็กแสบ ออกไป” เขาชี้ไปที่หน้าต่าง
“โหย... อาเกื้อ โคตรใจร้ายเลยค่ะ จะให้ปีนกลับลงไปทางระเบียงบ้านเหรอคะ เดี๋ยวตกลงไปแข้งขาหักจะทำยังไง” คนตอบสำรวจห้องของคุณอาหนุ่มจอมดุไปด้วย
“มาทางไหนก็กลับไปทางนั้น” เขาเช็ดผมสีหน้ายุ่งเหยิง
“ขึ้นมาทางหน้าต่างออกไปทางประตูก็ได้นี่คะ” เธอเดินไปจับโน่นจ
