"Wala kana bang balak na sabihin sa kanya?" tanong ni, Xavier, kakauwi ko lang galing sa bahay nila, Marco, dahil binisita si, Marcus. Gustong gusto ko ng makasama at maalagaan ang anak ko. Siguro kapag matapos itong problema namin, sa tamang panahon makakasama ko rin siya.
Bumuntong hininga ako bago tumugon, "Para saan pa? Para muli niyang guluhin ang buhay ko? Pagod na ako, Xavier."
"Pero alam natin na malalaman at malalaman niya din ang totoo-" natigil siya sa pag-sasalita nang agad akong tumugon,
"Tutulungan mo naman akong itago ito diba?" paki-usap ko sakanya.
Nag-susumamo ang kaniyang mga mata bago sumagot sa tanong ko, "Ofcourse. Anything for you,"
"Salamat," ngumiti ako pagkatapos ay niyakap ko siya.
Tatlong buwan na ang nakakalipas, mula nang malaman namin ang sakit ni, X
