“ไทเปลูกแม่ นอนหลับให้สบายนะลูก พ่อกับแม่อยู่กันได้ลูกไม่ต้องเป็นห่วง” นิราเอาดอกไม้มาวางไว้ที่หลุมศพที่กำลังรอทำการฝั่ง
“พ่อจะดูแลแม่แกเอง หลับพักผ่อนให้เพียงพอนะลูก ชาติหน้าเกิดมาเป็นลูกพ่ออีกนะ” เดเนียลวางดอกไม้สีขาวและเข้ามากอดปลอบภรรยาที่นั่งร้องไห้อยู่ใกล้ๆ ที่หลุมศพของลูกชาย
มิลินร้องไห้และนำดอกไม้มาวางตามด้วยเพื่อน ๆ ที่มีสีหน้าเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความโกรธที่กล้ามากระตุกหนวดเสือพวกเขา และยังกล้าพรากเพื่อนคนสำคัญของพวกเขาไปอีก
“พวกกูสัญญาว่าจะเอาคืนพวกมันให้สาสมนอนหลับให้สบายนะมึง ทางนี้พวกกูดูแลเองไม่ต้องห่วง” หลุยส์และลูคัสมองหน้ากัน และพร้อมจะทำตามคำพูดที่ให้ไว้กับเพื่อนเลือดต้องล้างด้วยเลือดเท่านั้นมันถึงจะสาสม
3 เดือนผ่านไป
“อาการแพ้ท้องเป็นไงบ้างนีน่า” โรสเข้ามาถามลูกสาวและเอายาดมส่งให้
“เวียนหัวนิดหน่อยค่ะคุณแม่”
“ดูท่าเจ้าตัวเล็กเอาเรื่องอยู่น้า เบา ๆ หน่อยลูกแม่เราแ
