ฉันถูกลากไปอีกทางที่มีชุดเดินป่าสำหรับผู้หญิงและผู้ชาย และใช่ฉันเลือกขาสั้น และฉันก็ไม่ได้สนใจเรื่องที่ค้างคาใจอีก แต่ว่าคนข้าง ๆ ดูเหมือนจะวางไม่ลง ทั้งยังขมวดคิ้วตลอดเวลา
“เฮีย...ต้องเอาอะไรไปอีกบ้าง”
“อยากได้อะไรก็หยิบ ๆ มา”
หยิบอะไรล่ะ ไม่รู้นี่ว่าต้องหยิบอะไรบ้าง คนไม่เคยเดินป่าสักหน่อย อีกอย่างไม่อยากไป
“งั้นไม่เอาล่ะ พริกว่าไม่จำเป็น” ฉันพูดจบเตรียมหันหลังเตรียมชิ่งหนี จังหวะนี้ใครไปก็ไปเหอะ อีพริกขอหนีก่อน
หมับ!
เฮียหิ้วคอเสื้อฉันเอาไว้ จ้องเขม็งบอกให้รู้ว่าจะหนีไปไหนอีก สุดท้ายก็หยิบ ๆ มั่ว ๆ ไป แต่ก็เอาแค่เสื้อผ้าและอุปกรณ์ของใช้เล็กน้อยนั่นแหละ ส่วนเต็นท์เฮียบอกว่าเดี๋ยวซื้อไปเอง
การชอปปิ้งเดินป่าจบในเวลาสองชั่วโมง แต่ฉันเดินเล่นดูของอื่นไปเรื่อย ๆ ระหว่างรอหนุ่ม ๆ จ่ายเงินจนไปเจอกระเป๋าเท่ น่ารักดี ให้ฟีลผู้หญิงเดินป่าเท่มาก ๆ หากอยู่ต่างประเทศอากาศเย็น ๆ ก็น่าไปเดิน
