เสียงพระสวดดังก้องไปทั่วบ้านไม้ยกสูง กลิ่นธูปคลุ้งอบอวลในอากาศ ผสมกับเสียงสะอื้นแผ่วเบาของคนที่มาร่วมงาน พ่อจากไปได้หนึ่งคืนแล้ว ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วเสียจนฉันตั้งรับไม่ทัน
งานศพถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายตามแบบของคนบ้านนอก แต่ถึงอย่างนั้น ผู้คนที่มาร่วมงานก็ล้นหลาม พ่อของฉันเป็นคนเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เขาช่วยเหลือใครต่อใครมากมาย และไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ใครเลย เขามักพูดเสมอว่าไม่อยากเป็นภาระของลูกหลาน และนี่… คงเป็นเหตุผลที่เขาตัดสินใจทำแบบนี้ลงไป
ฉันพยายามไม่คิดฟุ้งซ่าน รีบยกถาดอาหารขึ้นเพื่อจะเอาไปเสิร์ฟแขกที่มาช่วยงาน แขนขาที่เริ่มอ่อนกำลัง ทำให้ก้าวเดินไปอย่างเชื่องช้า พอถึงโต๊ะก็จัดวางถ้วยชามอย่างระมัดระวัง แต่แล้วจู่ ๆ ก็รู้สึกหน้ามืดและเวียนหัวอย่างรุนแรง ฉันต้องรีบทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้าง ๆ ก่อนที่ทุกอย่างจะมืดดับลงไปชั่วขณะ
“บัว!”
เสียงคุ้นหูดังขึ้นใกล้ ๆ ก่อนที่ฝ่
