ด้านมาร์คัสเมื่อดับเครื่องยนต์แล้วก็รีบกระโดดลงจากรถและแทบจะถลาเข้าไปกระชากร่างอรชรที่ตอนนี้ตัวสั่นราวกับลูกนกของดวงยิหวาให้ปลิวติดมือ พร้อมกับก้าวยาว ๆ ลากร่างสมส่วนเดินผ่านห้องโถงเพื่อจะขึ้นชั้นสองของตัวตึก
“นี่ปล่อยนะ...! คุณไม่มีสิทธิ์มาฉุดกระชากลากถูกันแบบนี้...”
ดวงยิหวาที่ดิ้นรนขัดขืนมาตลอดทาง ร้องออกมาเมื่อเริ่มเห็นชะตากรรมของตัวเองราง ๆ อยู่ตรงหน้า ใบหน้างามนั้นซีดเผือดหวาดกลัวต่อโทสะร้ายของผู้ชายตัวโตนัก
“ทำไมจะไม่ได้ ก็เธอเป็นเมียของฉันไม่ใช่หรือ และในเมื่อเธอทำให้ฉันอับอายอย่างที่สุด ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะลงโทษเธอตามเห็นสมควร... แต่ขอบอกเลยนะว่าตอนนี้โทษของเธอคือประหารเท่านั้น...!”
ร่างสูงใหญ่หยุดเดินหมุนตัวกลับมาก้มสบตาด้วยความเดือดดาล รอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าหล่อกระชากใจนั้นทำให้หญิงสาวถึงกับขนลุกชัน
“ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ คุณไม่จำเป็นต้องทำเป็นสามีที่ดีที่ต้องคอยหึงหวงภรร
