วันแต่งงานถูกกำหนดไว้เดือนหน้า ในขณะที่ชรัญธรกับลัลน์ลลิตกำลังจะมีครอบครัวที่สมบูรณ์และใช้ชีวิตเคียงคู่กันอย่างมีความสุขอาการของปานชีวากลับแย่ลงเรื่อยๆ ร่างกายของเธอปฏิเสธยาที่ใช้รักษาทำให้มะเร็งลุกลามไปยังอวัยวะต่างๆ อย่างรวดเร็ว แพทย์เจ้าของไข้แจ้งให้ทำใจแต่ครอบครัวของเธอก็ไม่ล้มเลิกความตั้งใจที่จะหาหมอที่เชี่ยวชาญมารักษา ทว่าร่างกายของปานชีวาในตอนนี้อ่อนล้าเกินจะยื้อเอาไว้ได้
"เมื่อคืนคุณนอนน้อยมาก วันนี้คุณโอเคดีใช่มั้ย" ชรัญธรจูงมือแฟนสาวเดินออกมาด้านนอก ตรงสนามหน้าบ้านพักตากอากาศ พวกเขามาถึงตั้งแต่เมื่อวาน ตั้งใจพาปานชีวามาเที่ยวที่นี่เป็นครั้งสุดท้าย
"ลัลน์โอเคดีค่ะ เมื่อเช้าตื่นมาก็ไม่ค่อยเวียนหัวแล้ว ขอลัลน์นั่งคุยเล่นกับปลาดาวลำพังนะคะ คุณชาร์คไม่ต้องเป็นห่วง"
"ห้ามไม่ได้หรอกครับ ห่างตานิดเดียวผมก็ห่วงแล้ว กลัวว่าคุณจะฮอร์โมนพลุ่งพล่านหนีผมไป"
"คุณนี่ก็" ลัลน์ลลิตขำเบาๆ ให้กั
