4 ปีต่อมา
"วันนี้เป็นการบ้านวิชาคณิศาสตร์นะครับคุณพ่อ"
"พ่อนี่แหละบิดาแห่งคณิตศาสตร์ของแท้ ไปทำกันเลยครับคนเก่ง"
เสียงชรัญธรกับลูกชายวัยสามขวบครึ่งพูดคุยกันขณะทำการบ้าน เรียกความสนใจให้ลัลน์ลลิตที่กำลังช่วยจีระนันท์จัดโต๊ะอาหารอยู่หันไปมองสองคนพ่อลูกด้วยรอยยิ้มหวาน ทุกเย็นคุณแม่ลัลน์จะช่วยคุณย่าจีทำอาหารเย็น ส่วนคุณพ่อชาร์คกับลูกชายก็จะช่วยกันทำการบ้านหรือไม่ก็เล่นของเล่นด้วยกัน เป็นกิจกรรมยามเย็นที่เห็นกันจนชินตา
"น้องโรมยิ่งโตยิ่งหน้าตาเหมือนหนูนะลูก"
จีระนันท์เอ่ยด้วยท่าทางเอ็นดูกับลัลน์ลลิต สายตาของหญิงชราก็ทอดมองไปยังลูกชายกับหลานรักที่กำลังสอนการบ้านกันอยู่อย่าปราบปลื้ม ชวรินทร์หน้าตาเหมือนลัลน์ลลิตตั้งแต่เด็ก เหมือนราวกับแกะออกมาจากพิมพ์เดียวกัน ผิดแค่เป็นผู้ชายเท่านั้น
"ที่เขาบอกว่าเหมือนแม่แล้วจะไม่อาภัพ อันนี้จริงมั้ยคะคุณแม่"
"โบราณก็ว่าไว้ แต่สำหรับแม่แล้วการมีลูกๆ หลานๆ
