Chapter 29
จิรัชไม่เคยคิดว่าตัวเองจะรู้สึกนึกคิดเช่นนี้ หรืออยากได้ผู้หญิงมาบำบัดความใคร่ แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงอยากได้เธอสักครั้ง ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ ถึงผ่านผู้ชายมาเยอะเขาก็อยากลองบ้าง ว่าเธอจะแซ่บขนาดไหน ผู้ชายถึงได้ตามไปฉุดถึงที่บ้าน
“งานอะไรเหรอคะ” เธอเอ่ยถามเขา จิรัชจึงเดินกลับมาที่เตียงอีกครั้ง ก่อนจะขยับใบหน้าเข้ามาหา ทำให้โฉมชบาสะดุ้ง ถอยหนีอย่างตกใจ แต่เขาคว้าแขนของเธอเอาไว้
“นอนกับผม”
“คะ”
“นอนกับผมได้เงินเหมือนกัน ผมกำลังพักผ่อนก่อนกลับไปทำงาน ถ้าคุณไม่อยากทำงานอื่นให้เหนื่อย นอนกับผมไม่ต้องทำอะไร แค่อยู่บนเตียงก็พอ”
“ไม่” เธอปฏิเสธเสียงสั่น กัดปากตัวเองเบา ๆ เธอคิดว่าดีแล้วที่ไม่ต้องแต่งงานกับคนแบบเขา ผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่น แต่งงานกันไปคงนอกใจ ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ
นี่คือผู้ชายที่มารดาหาให้ ผู้ชายไม่ดีที่จะทำให้ต้องเสียใจ ถ้าเป็นโฉมงามน้องสาวของเธอ มารดาคงหาแต่ผู
