“ออกไป!!” เสียงของหญิงสาวเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
“ไม่ไป ผมจะอยู่ที่นี่ข้างๆ คุณ” คีตะเอ่ยออกมาเสียงจริงจัง
“เท่านี้ยังทำลายชีวิตลินไม่พออีกเหรอ” อลินดาเอ่ยไปร้องไห้ไป ทำไมเขายังวนเวียนวุ่นวายกับชีวิตเธอไม่หยุดแบบนี้ ทั้งที่เขาควรจะไปจากชีวิตของเธอได้แล้ว
“ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้เรามาเริ่มต้นกันใหม่เถอะนะ” อยู่ดีๆ คีตะก็เอ่ยสิ่งที่ทำให้หญิงสาวมองหน้าเขาด้วยความไม่เข้าใจ เขาจะมาเล่นละครอะไรกับเธออีก หรือเพราะว่าตกอับจนไม่ได้เล่นละครแล้ว ถึงมาเล่นละครกับเธอแบบนี้
“เริ่มใหม่เหรอ คุณรู้มั้ยว่าสิ่งที่เสียไปคือความรู้สึกคน ถ้าการเริ่มใหม่มันง่ายอย่างนั้นคงไม่มีใครต้องเลิกกันหรอกนะ” อลินดาสวนกลับไปโดยไม่สนใจความรู้สึกของคีตะเลยสักนิด
“ผมขอโทษ ให้โอกาสผมได้ทำหน้าที่พ่อและสามีที่ดีของคุณเถอะนะลิน” คีตะยังกอดหญิงสาวไว้ แม้ว่าสาวเจ้าจะไม่ยอมและพยายามขืนตัวหนีอยู่ตลอดเวลา
“โอกาสของคุณมันหมดไ
