ระหว่างทางที่เดินไปห้องผู้จัดการ พีรยาก็เต็มไปด้วยความกังวล เธอไม่ได้คิดสักนิดเลยว่าอันตรายกำลังจะเกิดขึ้นกับตนเอง เธอเป็นห่วงแต่เพียงหน้าที่การงานของนีน่า เมื่อมาถึงที่หน้าห้องของผู้จัดการ เธอก็เคาะประตู ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไป เมื่อได้ยินเสียงเอ่ยปากอนุญาต
“หน้าตาดีนะเรา มิหน่าล่ะ แย่งกันเสนอราคาจนราคาสูงลิบเลย” พิเชษฐ์ผู้จัดการร่างใหญ่ มองมาที่ร่างบางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหยาบคาย ซึ่งพีรยาไม่ชอบเลยสักนิด แต่เธอก็ไม่สามารถแสดงความไม่พอใจออกมาได้
“หมายความว่ายังไงคะ” คำพูดที่พูดออกมาเมื่อกี้มันฟังดูแปลกๆ พีรยาไม่เข้าใจว่าคนตรงหน้าต้องการสื่ออะไรกับเธอกันแน่
“นี่น่าไม่ได้บอกเธอเหรอว่าขึ้นมาที่นี่ต้องทำอะไรบ้าง” พิเชษฐ์ประเมินด้วยสายตา เขาคิดว่าหญิงสาวคนนี้ไม่รู้แน่นอนว่านอกจากเสิร์ฟแล้วจะต้องทำอะไรบ้าง
“ไม่ค่ะ บอกแค่ว่ามาเสิร์ฟ แล้วมันมีอะไรที่ต้องทำอีกเหรอคะ” พีรยาไม่อาจทนสายตาขอ
