“ฉันไม่กวนเธอแล้ว ฉันรู้ว่าเธอคิดถึงพ่อกับแม่แล้วก็น้องสาวของเธอ เราเข้าไปข้างในกันเถอะ” วายุเอ่ยออกมาตามจริง ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วพาร่างงามของภรรยาสาวเข้ามาที่บ้านของเธอ ซึ่งก็น่าแปลกมากที่ไม่มีใครรับรู้ถึงการมาของเธอ ปกติแล้วทุกครั้งที่เธอมาที่นี่ ทันทีที่แม่เธอได้ยินเสียงรถจอด แม่จะออกมาทันที แต่นี่กลับไม่มีใครออกมาเลยสักคน
“แม่ไม่อยู่มั้ง หรือว่าคุณเอาพวกเขาไปซ่อนที่ไหนเหรอ” นาร่าเอยถามด้วยความสงสัย
“เปล่านะ คนตั้งสามคนผมจะเอาพวกเขาไปซ่อนที่ไหน ผมไม่รู้จริงๆ แล้วผมก็ให้ลูกน้องผมมาจัดการตกแต่งสถานที่ เมื่อวานท่านก็ยังอยู่นะ แล้ววันนี้หายไปไหนกันหมด” วายุเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย
“แม่จ๋า พ่อจ๋า นารินทร์ ไปไหนกันหมด” ทันทีที่นาร่าเปิดประตูเข้าไปในบ้าน เธอก็ตะโกนเรียกทุกคนเสียงดัง แต่ทว่ากลับไม่มีใครออกมา ก่อนที่จะมีพลุสายรุ้งดังขึ้น แล้วก็มีสายรุ้งพุ่งออกมาจากมุมหนึ่งขอ
