“หนูทำให้บรรยากาศเสียหมดเลย ทุกคนกำลังจะเซอร์ไพร์สหนู แต่หนูกลับเซอร์ไพร์สทุกคนกลับ มันไม่ใช่เลยจริงๆ” นาร่าเอ่ยออกมาพร้อมกับหัวเราะทั้งน้ำตา
“แม่ขอโทษนะลูก แม่ไม่คิดว่าลูกจะเจ็บปวดขนาดนี้” นางถวิลบอกบุตรสาว ทั้งที่น้ำตายังคลอเบ้าอยู่
“พ่อก็ต้องขอโทษนะลูกที่ไม่สามารถทำหน้าที่ของหัวหน้าครอบครัวที่ดี เราก็เลยต้องปล่อยให้ลูกไปอยู่กับคนอื่นตั้งนาน พ่อขอโทษจริงๆ” เมื่อเห็นน้ำตาบุตรสาวนายสมควรก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกผิด ตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่านาร่ารักพวกเขามากขนาดไหน
“พี่นารา ยังไงเราก็จะอยู่ข้างๆ พี่นารา เราจะไม่พรากจากกันอีกแล้ว” นารินทร์รีบบอกพี่สาวด้วยความสงสาร ในขณะพี่สาวของเธอนั้นก็ยิ้มให้กับทุกคนด้วยน้ำตาที่เอ่อขึ้นมาในดวงตาอีกครั้ง
วายุเห็นดังนั้นเขาก็ข้าไปโอบกอดร่างบางของหญิงสาวไว้ แล้วก็บีบที่หัวไหล่ของเธอเพื่อให้กำลังใจเธอ
“อย่าร้องไห้เลยนะครับคนดี ทุกคนก็ยังอยู่ที่นี
