ฉันจะได้เป็นเลขางั้นเหรอ
1247 Words
เมื่อทำบุญ กรวดน้ำ ปล่อยนกปล่อยปลาแล้ว พิมพ์ดาวก็กลับมานอนพักร่างและใจที่อพาร์ตเม้นต์โทรมๆ ของเธอ เธอถูกไล่ออกจากงานตั้งแต่วันแรกแบบนี้ ก็คงต้องเริ่มต้นใหม่สินะ
สายการบินไหนดีล่ะ สายการบินที่เธอเลือกสำรองๆ เอาไว้ดีมั้ย?
“เสียใจด้วยนะ สกายแอร์ไลน์ ที่พลาดอย่างแรง ไม่ได้คนสวยและความสามารถพร้อมอย่างฉันไปทำงาน คอยดู สายการบินที่ฉันจะไปทำ มันต้องเลิศต้องเวอร์วังอลังการสุดๆ ชิ” เธอมั่นใจมากว่าจะได้งานทำในเร็วๆ นี้ ด้วยความสวยและเก่งกาจที่โดดเด่นกว่าใคร
ทว่า ผ่านไปสองเดือนก็แล้ว สามเดือนก็แล้ว เธอก็ยังไม่ได้งานทำอยู่ดี ถูกปฏิเสธจนหูเริ่มชินและเริ่มสงสัยว่า เธอขาดคุณสมบัติข้อไหนไป
จนวันหนึ่ง เธอพบกับเพื่อนสนิทของเธอซึ่งทำงานอยู่ที่สายการบินสกายแอร์ไลน์นั่นเอง เจ้าหล่อนแอบกระซิบบอกเธอว่า ผู้บริหารสาวสวยนั่นเองที่เป็นคนปิดช่องทางการเป็นแอร์โฮสเตสของเธอจนหมดสิ้น ด้วยการส่งชื่อเธอไปทุกสายการบิน...เธอติดแบล็กลิสต์
“ฮึ่ม! ยัยเมย์ หล่อนจะได้เห็นดีกัน!!!” เธอแค้นใจเป็นอย่างมาก แต่จะทำอย่างไรได้ เธอมันก็แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ จนๆ แถมยังเป็นแค่ลูกของคนขับรถอีกต่างหาก ไม่ได้มีเส้นสายใหญ่โตอะไร “เอ๊ะ หรือว่า ที่เราถูกแบนเป็นเพราะไอ้คุณเล็ก มันต้องแกล้งเราแน่เลย มันเลยบอกแฟนมันให้จัดการเรา ฮึ่ม!”
แฮ่...แล้วเธอจะทำอะไรได้ นอกจากแค้นใจไปวันๆ เท่านั้น
เวลาผ่านไปสี่เดือนที่เธอหยิ่งยโสใส่พ่อ ไม่ยอมแบมือขอเงินพ่อใช้สักบาท ทำให้เธอแทบไม่เหลือเงินติดกระเป๋าแล้วในตอนนี้
“ลาเต้เย็นแก้วนึงค่ะ” เธอสั่งกาแฟมานั่งกิน ในร้านใกล้อพาร์ตเม้นต์ ราคากาแฟแก้วละไม่เกินห้าสิบบาท ถือว่าแพงสำหรับเธอในภาวะเช่นนี้ แต่เธอก็อดไม่ได้จริงๆ เธอโหยหากาแฟมากกว่าความรักเสียอีก...เธอติดค้างค่ากาแฟที่ร้านไว้สามแก้วแล้ว...บอกเจ้าของร้านว่าสิ้นเดือนจะจ่ายทีเดียว
หากแล้วสิ่งที่ทำให้กาแฟในปากเธอเกือบจะพรวดออกมา ไม่ใช่เพราะความร้อนระอุ หรือรสชาติข่มปร่าแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะนิตยสารที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าต่างหาก เธอรีบหยิบขึ้นมาอ่านโดยทันที นั่นเพราะนายแบบสองคนบนหน้าปก และคำโปรยที่ชวนให้ติดตาม
“สองพี่น้องนักเรียนนอก ผู้มาพร้อมกับเสน่ห์ชวนหลงใหล...นี่มัน...ไอ้คุณคิมหันต์...” เธอปั้นหน้ายักษ์ใส่เขา ก่อนหันไปมองตะลึงกับนายแบบอีกคนที่ถ่ายคู่กัน ผู้ชายที่ทำให้เธอน้ำลายไหล “คุณใหญ่....ทำไมหล่ออย่างนี้เจ้าคะ บ่าวใจคอบ่ดี”
หญิงสาวยิ้มกับปกนิตยสาร นายคุณเล็กตัวแสบว่าหล่อแล้ว เจอคุณใหญ่เข้าไปแทบเป็นลม...พระเอก...นายแบบ...เจ้าชาย...โอย...ทุกประโยคที่ใช้แทนผู้ชายหล่อ เอามาใช้ได้หมดเลย เพอร์เฟคสุดๆ ...เทพบุตรกรีกชัดๆ
“ทั้งหล่อ ทั้งล่ำ แถมเก่ง ฉลาด สุขุม ไม่ต้องพูดเรื่องฐานะ สงสัยสาวๆ ตรึมแน่เลย คุณใหญ่ของบ่าว” เธอเทิดทูนคุณใหญ่มาตั้งแต่เด็กแล้ว เรียกว่าทั้งรักทั้งบูชายเลยล่ะ หากเขาไม่เดินทางไปเรียนเมืองนอกเสียก่อน เธออาจถวายตัวเป็นนางต้นห้องให้รณภพไปแล้ว “หล่อขนาดนี้ มีเมียยังวะเนี่ย”
ด้วยความสอดรู้สอดเห็น เจ้าหล่อนไม่รอช้า รีบเปิดหน้ากระดาษอย่างเร็วรี่ เพื่อไปยังคอลัมภ์สัมภาษณ์สองพี่น้องตระกูลดัง เธอนั่งอ่านบทสัมภาษณ์ไปพลางยิ้มไปพลาง อ่านเฉพาะที่คุณใหญ่ตอบนะ แต่ข้ามตรงที่นายเล็กตอบทั้งหมด...หมอนี่ เธอล่ะเกลียด!!!
“อุ๊ย! คุณใหญ่ยังโสด ตายแล้ว รอดมาได้ไงเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อ ฮึ แต่ถึงจะไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน ก็คงมีผู้หญิงเข้ามาเสนอตัวเยอะแยะแหละ” เธอล่ะ อยากจะเสนอตัวบ้าง นี่ถ้ายังเป็นสาวใช้ในบ้านหลังนั้น เธอคงรับอาสาดูแลคุณใหญ่โดยเฉพาะ “ฮิฮิ ใครได้เป็นเมียคุณใหญ่ สบายไปทั้งชาติ แต่ถ้าได้เป็นเมียไอ้...คุณเล็ก คงปวดหัวไปถึงชาติหน้า”
ขณะเธอกำลังอ่านเพลินอยู่นั่นเลย อยู่ๆ โทรศัพท์ก็ลั่นขึ้น เป็นสายจากคนที่ทำให้เธอทำหน้าเซ็ง....บิดาผู้ดื้อรั้น
“ว่าไงพ่อ”
“ได้งานยัง”
“ยัง...อุ๊ย! ได้แล้ว เอ๊! ทำไมพ่อรู้ล่ะว่าหนู...”
“แกถูกไล่ออกตั้งแต่วันแรกแล้ว คุณเล็กแกมาเล่าให้พ่อฟัง”
“ห๊า!!!” หญิงสาวเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน นึกถึงตอนที่อีคุณคิมหันต์มันเล่า มันคงจะหัวเราะเยาะและเย้ยหยันน่าดูสินะ “แล้วไงพ่อ เดี๋ยวหนูก็หางานทำได้ล่ะน่า พ่อโทรมามีไรรึเปล่า”
“คุณท่านขอให้แกมาทำงานที่บริษัท”
“พ่อ! หนูบอกพ่อกี่ครั้งแล้วว่า...”
“มาเป็นเลขาคุณใหญ่ เธอเพิ่งจะ...”
“เดี๋ยว!” เธอตะโกนลั่นจนคนทั้งร้านหันมอง เจ้าหล่อนเลยลดเสียงลงเป็นกระซิบ “ว่าไงนะ จะให้หนูไปเป็นเลขาคุณใหญ่เหรอพ่อ”
“ใช่ คุณท่านเห็นว่าแกเป็นคนกะล่อนลื่นไหล ไหวพริบดี พูดจาฉะฉาน ก็เลยอยากให้แกมาช่วยงาน อีกอย่าง...”
“เริ่มงานเมื่อไหร่พ่อ”
คนเป็นพ่อถึงกับอ้าปากค้าง...งง “ว่าไงนะ นี่แกยอมตกลงแล้วเรอะ???”
“อืม...ก็...ช่วงนี้ยังไม่มีที่ไหนเปิดสอบแอร์เลยอ่ะ หนูว่าจะหาประสบกาม เอ๊ย ประสบการณ์สักพักอ่ะพ่อ เป็นอันว่าหนูตกลงจะเป็นเลขาคุณใหญ่นะ” เธอตกลงด้วยความเต็มใจเลยล่ะ เอาวะ เรื่องแอร์โฮสเตสค่อยว่ากัน นาทีนี้ ขอเข้าไปอยู่ใกล้ๆ คนที่เธอแอบปลื้มมาตั้งแต่เด็กสักพักก่อน เผื่อฟลุค จะได้จับปล้ำทำสามีซะเลย
“คุณใหญ่ที่รัก...หนูจะยั่วซะให้เข็ดเลย” เธอหัวเราะในใจเสียงดังลั่น ขณะลุกไปเชื่อค่ากาแฟแก้วที่สี่แล้วออกจากร้านมาอย่างอารมณ์ดี
ว๊าว...ท้องฟ้าที่เคยมืดมัวกลับสว่างไสวขึ้นทันตา เมื่อความหวังเจิดจ้าแจ่มจรัส ความบัดซบในชีวิตกำลังจะลาจากไป
“หุหุ ฉันจะได้สามีแล้วโว๊ยยยยย อุ๊ย! ไม่ใช่สิ ฉันจะได้งานทำแล้วโว๊ยยยย ฮ่าๆ แถมยังได้รับใช้เจ้านายหล่อเลิศให้เพลินหัวใจเล่นๆ อีกด้วย โชคสองชั้น อิอิ”
คืนนั้น เธอนอนหลับฝันดี ฝันเห็นเธอแต่งงานกับคุณใหญ่ เขายิ้มให้เธออย่างจริงใจและสายตาที่เต็มไปด้วยรัก มันทำให้เธออบอุ่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก แต่แล้วไอ้คุณคิมหันต์มันก็เข้ามาทำลายงานแต่งของเธอจนพังพินาศ เธอจึงตามไล่ฆ่าไอ้คิมหันต์ทั้งคืนจนเหนื่อย และสลบไป กระทั่งตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น เพื่อพบกับโลกแห่งความเป็นจริง
“ตายๆ นี่เราตื่นสายอีกแล้วรึเนี่ย” เพราะมัวแต่ฝัน จึงทำให้เธอตื่นเกือบเก้าโมงกว่า เธอมีนัดสมภาษณ์กับเจ้านายคนใหม่เวลาสิบโมงเช้า แล้วเธอจะไปทันมั้ย “มันเวรกรรมอะไรของฉันเนี่ย”
- Writer
