28.
ร้านอาหาร
พี่ภูผาใจดีพาฉันออกมากินข้าวนอกบ้าน หลังจากที่ฉันกลับไปบ้านท้ายไร่แล้วพบว่าบ้านโดนไฟไหม้ ฉันตกใจมากคิดว่าพี่ภูเผาบ้านไม่อยากให้ฉันอยู่ซะอีก แต่พอพี่ภูวิ่งเข้ามากอดฉันก็รับรู้ถึงความเป็นห่วง พี่เขาคิดว่าฉันอยู่ในบ้าน ผู้ชายตัวโตๆ ของฉันร้องไห้ด้วยแหละ ถึงจะแก้ตัวว่าควันเข้าตาก็ตาม อิอิ
"พี่ภูกินอะไรคะพอใจสั่งให้ อันนี้มั้ยน่าอร่อยนะ" ฉันเปิดเมนูอาหารให้พี่ภูดู จิ้มนิ้วไปที่รูปอาหารที่น่าอร่อย
"อือเอาสิ" พี่ภูมองตามนิ้วฉันแล้วพยักหน้าตกลง
ฉันสั่งพนักงานที่ยืนรอรับออเดอร์ แล้วเลือกอาหารอีกสองสามอย่าง
"พาออกมากินข้าวอย่างงี้ไม่เป็นห่วงบ้านท้ายไร่เลยหรอคะ"
"เป็นห่วงแล้วทำอะไรได้ล่ะ ไหม้ขนาดนั้น" ว่าอย่างจิตตก คงเสียใจมาก น้าสาบอกว่าพี่ภูรักบ้านท้ายไร่มาก
"อ่ะ! ภู! โชคดีจังเจอภูด้วย" เสียงผู้มาใหม่
"....ไม่ได้อยู่บ้านหรอกหรอ" พี่ภูหันไปมองคนมาใหม่แล้วสตั้นไป ก่อนจะถามกล
