เมื่อทำงานมีเงินเดือนเป็นของตัวเอง เธอจึงเลือกเช่าอพาร์ตเม้นต์เป็นที่อยู่แทน เพราะมันสะดวกและปลอดภัยกว่าบ้านเช่ามาก
บ้านหลังน้อยอยู่ในรั้วที่ล้อมรอบด้วยสวนผลไม้ ในละแวกใกล้เคียงกันมีบ้านของชาวสวนอีกหลายหลังตั้งอยู่อย่างกระจัดกระจาย
ทว่า เมื่อรถจอดตรงหน้ารั้วบ้านแล้วได้เห็นสภาพของบ้านหลังน้อยอย่างเต็มตา เขาร้องเหวขึ้นด้วยความตกใจ และอึ้งกิมกี่ “อ้าว! บ้านคุณเหลือแต่ซากนี่นา!!”
“ใช่ค่ะ หลังจากพ่อฉันเสีย ไฟก็ไหม้บ้าน ฉันถึงต้องย้ายไปอยู่บ้านญาติไง”
เขาหน้าเสีย “แล้วหลักฐานที่คุณบอกล่ะ”
“ก็อยู่ที่นี่แหละ” เธอเล่าเหมือนไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวลอะไร “พ่อฉันฝังหีบใบหนึ่งไว้ที่ใต้ต้นกระท้อนหลังบ้านน่ะ ฉันเพิ่งคิดเรื่องนี้ออกก็ตอนที่รู้เรื่องคุณนั่นแหละ แต่ฉันก็ไม่แน่ใจหรอกนะว่าคิดถูกรึเปล่า เราต้องลองพิสูจน์ดู บางทีอาจจะเป็นแค่...เพชรนิลจินดาหรือไม่ก็มรดกที่พ่อทิ้งไว้ให้ฉันก็ได้!”
ใบหน้าสวย
