เธอวิ่งผ่านหน้ารถหรูคันสีดำไปได้สามก้าวเท่านั้น ด้วยนึกรู้ว่าต้องเป็นพวกเดียวกันแน่ จึงหยุดวิ่งแล้วหันมายกนิ้วกลางให้คนในรถ ก่อนจะวิ่งต่อแบบไม่เห็นฝุ่น ราวกับสวมรองเท้าสเก็ต
“โอวว...อะไรวะเนี่ย” อัตต์นิ่งเหมือนหุ่นไปเลย สาบานเลยว่าเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ไหนวิ่งเร็วขนาดนี้มาก่อน แถมหน้าตายียวนกวนประสาทเอาเรื่องเสียด้วย
“อะ...อะไรกันวะ” เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิงตัวเล็กจะสามารถล้มผู้ชายร่างถึกสองคนนั้นได้ และเขาตาฝาดไปรึเปล่าที่เห็นเธอยกนิ้วกลางให้เขาอย่างท้าทายไร้ความหวาดกลัว
“นี่เหรอวะ...เมียน้อยไอ้บ้านั่น!”
ขาดคำนั้น ประตูรถส่วนหน้าถูกเปิดพลั๊วะ ธนากับทรงกลดหอบสภาพเจ็บปวดขึ้นรถอย่างทุลักทุเล วินาทีนี้ แม้ไม่อาจสู้หน้าเจ้านายได้ แต่ก็ยังดีกว่านอนให้รถเหยียบตายอยู่บนถนน
“ขอโทษครับบอส” ทั้งสองกล่าวพร้อมกัน แล้วก้มหน้าเตรียมโดนด่าชุดใหญ่
อัตต์กัดกรามแน่น “เพิ่งเคยเห็นมังกร
