ริมฝีปากอิ่มเผยยิ้มร้ายออกมา ทำให้คนทั้งสามพากันมึนงง ก่อนที่ความสงสัยจะคลายลง เมื่อมือขาวดึงบางสิ่งตรงเข็มขัดรัดเอว ซึ่งมันกลายเป็นกระบี่บางราวกระดาษ ตวัดคราใดก็พลิ้วไหวไม่น่าจะมีคม
“หึ! ของเล่นเช่นนี้หรือจะเอามาต่อกรกับพวกข้า เป็นสตรีจับของมีคมระวังมันจะบาดตนเองเอาได้นะ” เสียงปรามาสเปล่งออกมา ก่อนจะตรงเข้าไปหาผู้ที่ยืนนิ่งมองพวกเขาอยู่ นางไม่มีท่าทางตื่นกลัวสักนิด
ทั้งสามง้างดาบหมายจะจับตัวไปอีกครั้ง ร่างเล็กใช้ปลายเท้าดีดตัวขึ้นจากพื้น ก่อนจะพลิกตัวส่งเท้ายันกับผนังกำแพงเรือนด้วยท่าทางพริ้วไหว กระบี่ในมือถูกตวัดเพื่อจัดการกับคนทั้งสาม จนไม่สามารถมองเห็นได้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อใด สิ่งที่เห็นคือร่างที่ไร้ลมหายใจทรุดลงกับพื้น ก่อนที่ไป่อิงจะดีดตนเองขึ้นไปบนหลังคาด้วยวิชาตัวเบา
“นี่มันคนของเรา เหตุใดจึงมาตายที่นี่”
“รอยยังใหม่อยู่เลย มือสังหารคงไปได้ไม่ไกล”
“หรือจะเป็นฝีมือคุณหนูสามผู้นั
