@หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
เป็นหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านไปโดยไม่มีวันไหนเลยที่หลับได้เต็มตา ในหัวเอาแต่ย้ำสิ่งที่เพื่อนขอไว้คือเขาต้องปล่อยนาราให้เป็นอิสระ ห้ามเข้าไปยุ่งกับน้องเด็ดขาด ถ้าเขายังอยากเป็นเพื่อนกับนิรามเหมือนเดิม
สภาพหน้าที่เคยเป็นแผลแม้จะไม่มีรอยเลือดแล้ว แต่รอยแผลยังอยู่ รอยแตก รอยช้ำ แต่ก็ช่างหัวมัน เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับบาดแผลพวกนั้นอยู่แล้ว เจ็บแค่นั้นไม่ถึงตาย
“อย่ามีเรื่องนะมึง ใจร่มๆ ไว้ อย่าลืมนะมึงไม่ได้เป็นอะไรกับเขาแล้ว” สงครามกอดบ่าเตือนเพื่อนที่ช่วงนี้มันนิ่งขึ้น บางทีก็เงียบคนรอบข้างระแวงนั่นแหละ แล้วมาเห็นมันยืนมองคนสองคนเขารักกันแบบนั้น โคตรน่ากลัวเลย
“มันอยู่ที่นี่ด้วย?”
“อ่า มันรู้จักกับไอ้ราม ตอนแรกไอ้รามแหละที่ให้ไอ้นั่นมายุ่งกับเรื่องนี้ เหมือนเข้ามาเป็นตัวยุให้เรื่องนี้มันจบเร็วขึ้น”
“จบแล้วแล้วทำไมมันยังอยู่”
“ก็ตอนแรกแค่ทำตามคำสั่ง แต่เดี๋ยวนี้เหมือนจะชอ
