The Otis

Awaken 15

AWAKEN 15

LUMISAN ang dalawa sa nipa hut ng binata nang matapos nilang makapag almusal. Paika ika paren mag lakad ang dalaga at inaalayan naman ng binata si Camille habang sila'y naglakad pa minsan-minsan. Tahimik lang sila hanggang sa makarating na naman sila sa mismong gitna ng gubat kong saan nang gagaling ang dalawa kahapon. Huminto ang binata sa harap ng isang malaki at napaka taas na puno kaya ganun din ang ginawa ng dalaga. "Anung gagawin natin dito, bakit tayu huminto dito?"

"Sabe mo kase gusto mong maka kita, maka punta sa kakaibang lugar o kaya'y maka kita ng magandang tanawin na pwedeng pang alis sa problema mo."

Napa taas ang isang kilay ni Camille, "so dito sa gubat tayu mag side seeing?"

"Hindi," tumalikod at umupo ang binata sa harapan ng dalaga. "Sakay sa likod ko may pupuntahan tayu."

"Huh?"

"Dali na, alam ko magugustuhan mo toh." Nahihiya man ang dalaga ay agad siyang sumunod sa sinabe ng binata at laking gulat ng dalaga na bigla itong umakyat sa puno. Napaka bilis at animoy wala lang ang mga sangang naka harang sa pag akyat ng binata. Pakiramdam ni Camille naka sakay siya sa isang roller coaster na papakyat kaya pakiramdam din niya malalaglag ang puso niya. Hanggang sa huminto ang binata sa pinaka taas na sanga ng puno, halos hindi maka hinga si Camille sa taas ng lugar kong na saan sila.

"Baka malaglag ako!" Hinawakan naman ng binata ang bewang niya at para'y hindi ito matakot kong na saan sila ngayun.

"Uupo tayu para hindi ka matakot," inalalayan naman ng binata si Camille para maka upo. Naka hinga ng maayu ang dalaga at pinag masdan ang sa di kalayuan ang pag labas ng haring araw. Ngayun lang siya naka kita ng pag silay ng umaga at hindi niya inaasahan na maganda palang pag masdan ang bagay na yun. Maraming bagay na nakakalimutan ang dalaga sa kanyang paligid dahil sa pagiging busy niya, pasalamat siya'y nakita niya ang pag gising ng araw sa unang pagkakataon. "Ayus ba?"

"Oo, gandang pagmasdan."

"Palagi akong na andito lalo na kong wala akong gagawin, parang tambay at pang papalipas oras." Napa kamot sa batok na naman ang binata at hindi maiwasang mapa sulyap sa mukha ng dalaga habang naka tingin sa sumisilay na araw. Tumahimik sila sandali at saka mag salita ang dalaga habang naka tingin paren sa paparating na araw.

Hindi rin gaanung malamig sa taas ng puno, "pwede ka bang mag kwento?"

"Anu naman ang ikwento ko sayu?"

Nag isip sandali ang dalaga, "kahit anu," tumigil muli saka nakapag isip ng pwedeng ikwento ng binata sa kanya, "tungkol sa pamilya mo?"

Nag isip din ang binata bago nag umpisa ng kanyang kwento at naka tingin din sila pareho sa araw. "Paanu ba ako mag uumpisa, ganito kase yun ako ang panganay sa magkakaptid."

"Alam ko na yan," aniya ni Camille.

Natawa naman ang binata, "ok, si Kaden at Sidney ay kambal kahit na hindi sila mag ka mukha pero sabay talaga silang pinanganak. Tapos si Kaden, mas matured ang mukha niya kase kay Sidney at palaging seryoso. Alam mo yun, madalas din yung mapag isa at nangangaso kong saan-saan dito sa Illustra."

Ngayun lang nalaman ni Camille ang mga bagay na yun kaya hindi niya maiwasang mamangha, "talaga?" Saka sumulyap sa mukha ni Eulexis habanh nag kwento.

"Oo. Unang lebel niya sa guild nang mang hingi siya ng pana at palaso kay papa na binigay naman sa kanya. Yun nga lang lilipat siya ng clan, gusto niyang lumipat sa Prix."

May isang bagay na pumasok sa isipan ng dalaga habang naka titig sa binata, na gwapo ito at bagay lang ang attitude na meron ito sa ka gwapuhan ng binata. "Pwede ba yun?"

"Oo naman pwede yun pero dati walang ganung bagay na pwede kang lumipat. Si Sidney naman ang madalas ko naman na kakasundo kesa kay Kaden at madaling maka usap. Kahit din siya lilipat pero sa Swiss naman ang gusto niya, marami na nga siyang alam na mahika at ang sunod naman niyang inaaral ay ang tungkol sa pag balik sa oras."

"Wow."

"Si Lexi naman o Marlexi ang buo niyang pangalan ang madalas naman niyang kasama ay si Tina yung pinsan namin na anak ni tito Kenneth. Ang alam ko lang pala kaibigan ang kapatid kong yun, halos lahat ng mga anak ng bawat angkan dito kilala siya at alam muna may pag ka girly thing na hindi ko maintindihan pag dating sa kanila."

Natawa naman ang dalaga at sumabay naman ang binata. "Bakit may mga bagay din sa inyu na hindi maintindihan ng mga babae? Ganun lang talaga yun, may mga bagay na babae o kaya kapwa lalaki lang ang nag kakaintindihan."

"Tama ka," masayang wika ng binata. Kong anu-anu pa ang pinag kwento ng binata kay Camille kong paanu na buo ang Illustra at kong anung nangyare sa Grace noo na gusto siyang patayin bilang tagapag mana ng Otis. Kong anu rin ang nararamdaman niya sa mga taga Illustra na mataas ang tingin sa kanya dahil siya ang tagapag mana ng pinaka malaking angkan ng mga aswang. "Pinag ka sundo ako ng mga magulang ko sa isang anak din ng angkan na meron dito sa Illustra."

"Anu?" Gulat na gulat ang dalaga sa kanyang narinig.

"May tradisyon din kaseng kailangan sundin ang tulad namin dito." Akala ng dalaga sa mundo lang niya nangyayare ang bagay na yun ngunit nag kamali siya, hindi rin niya maintindihan ang sarili, sari-saring emosyun ang bigla niyang naramdaman sa mga oras na yun, inis at lungkot. "Hindi kami pwedeng tumanggi sa tradisyon na yun, saka ayus na din yun kase may pinag kasunduan daw ang pamilya ko at nila Madison na pwedeng maka tulong sa pagbalik mo ng maayus sa mundo mo na sa tingin ko ay ayus."

"Anu?" Napa tayu ang dalaga ng dahan-dahan at kapit na kapit sa puno, sinundan din siya ng binata para alalayan.

"Ayus din sa akin ang kasunduan kase para din naman sa ikakabuti mo toh."

"Papayag kang ikasal dahil lang sa akin, sa tingin mo ba madali ang magpa kasal paanu kong hindi mo siya gusto at saka matagal na ba kayung mag kakilala?"

"Sa totoo lang pang apat pa lamang naming pagkikita kahapon---?

"Anu?"

"Hindi ko nga siya mahal pero---"

"Pero hindi muna man kailangan mag sakripisyo para sa akin, kaya ko naman mag hintay kong kailan ako pwedeng maka balik. Ngayun na alam ko na ang lahat sa mundong meron ka, naiintindihan ko na ang lahat kaya ayaw kong magmadali pero anu toh!?"

"Kasalanan ko kase ang lahat kong bakit ka na andito?" Naalala na naman ng dalaga kong paanu siya naka pasok sa animoy salamin na isa palang lagusan ng Illustra, ngunit al niyang hindi ito kasalanan ni Eulexis.

"Hindi mo kasalanan ang lahat, hindi ka kase nag iisip!" Natihimik ang dalawa at ang binata naman ay hindi matignan sa mga mata ang galit na dalaga. Tinatanung ng binata sa kanyang sarili kong anu ba ang nagawa niya at biglang nagalit si Camille. "Bumaba na tayu at bumalik sa inyu."

Sinunod na lamang ng binata ang gustong mangyare ng dalaga. Nang maka baba sila ay tahimik silang naglalakad, saka lang pumasok ang lahat sa isipan ng dalaga ang ginawa niya, na sigawan niya na naman ang binata at na galit. Pero para sa kanya hindi naman solusyon ang bagay na yun para mailigtas siya, para sa kanya napaka babang dahilan ang pagpapakasal sa hindi mo pa gaanu ka kilala. Naka labas sila ng gubat at pareho nilang natatanaw ang mansyon. Nang tuluyan silang maka pasok doon ay agad silang sinalubong nga mga magulang at kapatid ng binata.

"Anung nangyare sa inyu at bakit parehong ka uuwi ninyu lang?" Pag aalala ni Eunice lalo na nang makita ang sugat na may tahi sa legs ng dalaga. Lalo silang nag taka dahil sa malungkot na mukha ng binata at pagiginh mataray na mukha ng dalaga.

"Ayus lang po ako, pwede po bang bumalik muna ako sa kwarto ko."

"Aba sige," wika ni Eunice at hindi maintindihan kong anu ba ang nangyayare sa dalawa.

"Ikaw, Eulexis may kailangan kang sabihin sa amin." Habang may seryosong mukha naman ang ama nito. si Dylan at naka krus ang mga kamay sa tapat ng dibdib nito na ginaya naman ng kanyang kapatid na si Sidney habang pa tango-tango sa tabi ng kanilang ama. Saka naman kiniwento ang lahat ng nangyare ng binata sa ama at ina niya.

"Nalaglag siya sa patibong na ginawa ko," napa sulyap naman silang lahat sa nag salitang si Kaden.

"Oo nga, kaya next time naman Kaden gumawa ka ng patibong na walang mga matatalim na bagay para walang napapa hamak." Komento ni Eulexis at ngayun lang niya naramdaman ang inis dahil sa patibong ng kapatid.

Napa ngisi naman ang binatang si Kaden, "kaya nga patibong, hindi ko kasalanan kong may masaktan." Napa kuyom ng mga palad si Eulexis at na iinis sa pagiging mapang asar ng kapatid niyang si Kaden sa kanya.