ร่างสูงขยับเข้าเบียดชิด บังคับให้สะโพกงอนงามเสียดสีกับหน้าท้องของตนเอง จนมนต์มีนาต้องใช้มือทั้งสองดันกับผนังห้องน้ำเมื่ออีกฝ่ายกระแทกตัวตนเข้าออกอย่างไม่ออมแรง
พิชยะขยับเอวโถมเข้าใส่ร่องคับราวกับสัตว์ป่ากระหายเหยื่อ มันรุนแรง รวดเร็ว และหนักหน่วง หูตาของเธอพร่าลาย เริ่มมองไม่เห็นตัวเองในกระจกเงา
ส่วนอ่อนไหวตอดรัดท่อนเอ็นร้อนเป็นจังหวะ พิชยะตอกสะโพกเข้าออกรัวเร็ว ส่งให้มนต์มีนาไปถึงฝั่งฝันในเวลาอันสั้น
ความซ่านสยิวรุนแรงพุ่งทะยานลงไปยังส่วนที่ทั้งสองคนสอดประสานกันอยู่ ท้องน้อยหญิงสาวหดเกร็ง สองตามืดบอดมองไม่เห็นเบื้องหน้า เมื่อเขากระแทกความเป็นชายเข้ามาในตัวเธอไม่หยุด
“อ๊า ๆ มีนไม่ไหวแล้วค่ะ จะสะ…เสร็จอีกกก แล้ว อื้ออ” เธอครางไม่เป็นภาษา พยายามอ้อนวอนต่อเขา อยากได้รับความอ่อนโยน อยากเห็นแววตาอบอุ่นของเขา
แววตาที่เคยทำให้เธอไหวหวั่นเพียงแค่สบสายตาในระยะเวลาสั้น ๆ
แต่ก็มองเห็นแค่ผู้ชายค
