แสงแดดยามบ่ายเจิดจ้าที่บ้านกิจธาดาวงศ์ นวลนาง นุชจรีและมนต์มีนากำลังช่วยกันเตรียมของว่างให้รสสราอยู่ในครัว
“ไม่เห็นจะเหมาะสมกันตรงไหนเลย”
“ไม่เหมาะกันยังไง คุณฟันกับคุณโรสนิสัยเหมือนกันจะตาย” นวลนางต่อบทสนทนาระหว่างกำลังล้างผักและผลไม้
“ก็เพราะเหมือนกันนี่แหละ คนที่เหมือน ๆ กันมันจะต่างอะไรกับแก้วลายเดียวกันวางอยู่คู่กันอยู่สองใบล่ะพี่” นุชจรีขัดใจกับความคิดเห็นของพี่สาว
“เสียงดังเข้าไปสิ อยากถูกว่าที่สะใภ้ไล่ออกรึไง” นวลนางถลึงตามาใส่ที่นุชจรีพูดออกมาเสียงดัง
“ก็ไม่อยากหรอก แต่คนมันไม่ชอบขี้หน้านี่” ประโยคหลังนุชจรีพูดออกมาเบา ๆ รสสราเข้ามาอยู่ในบ้านไม่ทันข้ามวันก็วางอำนาจซะแล้ว แถมยังใช้ให้นุชจรีทำนั่นทำนี่ทั้งวัน จะเอาอะไรก็ต้องคอยเรียกตลอด เหมือนเป็นคนหยิบจับอะไรไม่เป็น คนแบบนี้ไม่รู้ว่าพิชยะเลือกมาเป็นภรรยาได้ยังไง
“ถ้าคุณฟันแต่งงานกับคนที่เป็นแม่บ้านแม่เรือน ทำกับข้าวเก่งแถมยั
