ณ เพ้นท์เฮ้าส์สุดหรู
"ผมจะออกไปเรียนสักครึ่งวันนะครับ บ่ายๆ ผมจะกลับ พี่อยากกินอะไรไหม ผมจะได้แวะซื้อมาให้"
"ไม่หรอก นายอยากไปเรียนก็ไปสิ ไม่เห็นต้องรายงานฉันทุกอย่างเลย" ขนมหวานพูดกับคนที่กำลังยืนแต่งตัวอยู่ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นเขาแต่งตัวไปเรียน เพราะส่วนใหญ่ก็เห็นแต่ใส่ชุดสูทและก็ชุดลำลองธรรมดาตอนที่อยู่ที่นี่
สมกับเป็นเด็กมหาลัยจริงๆ ถึงความรับผิดชอบและหน้าที่การงานจะเกินตัวคำว่าเด็กมหาลัยไปมากก็เถอะ
"ผมหล่อไหมครับ" ธีร์หันกลับมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พร้อมกับจัดชุดจัดท่าทางทำท่าเท่ๆ ให้เธอมองด้วย
"ก็ดี.." ขนมหวานตอบเสียงแผ่วๆ
"ก็ดีนี่หมายถึงยังไงครับ หล่อหรือไม่หล่อ"
"ก็ดี ก็คือก็ดีไง"
"งั้นผมจะคิดว่า ก็ดีของพี่คือหล่อละกันนะครับ"
"......" ขนมหวานไม่ได้ตอบ แต่ความจริงเธอก็คิดแบบนั้นแหละ คงเพราะเขาหน้าตาดีหุ่นดีอยู่แล้วด้วยมั้ง ใส่ชุดอะไรมันก็ดูเหมาะสมไปหมดเลย
เขา
