ตอนที่ 6
ไอ้เพื่อนเวร!
เสียงแหบพร่าพร้อมกับแรงกระแทกสุดท้ายทำให้ร่างของขวัญข้าวสั่นสะท้าน เธอหวีดร้องออกมาพร้อมกับร่างที่กระตุกเกร็งขณะที่ราชันย์ยังไม่หยุด เขากดสะโพกแน่นแล้วกระแทกหนัก ๆ อีกสองสามครั้งก่อนที่เขาจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเขาไปในตัวเธอ
"อ่า.. เวรแล้วเอาออกไม่ทัน!"
เสียงครางต่ำกระเส่าหลุดออกจากริมฝีปากของเขาขณะที่ความร้อนแผ่ซ่านไปทั่ว สัมผัสอันเร่าร้อนทำให้ทั้งสองคนแทบหมดแรง ขวัญข้าวซบหน้าลงบนอกเขาหัวใจยังเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ราชันย์ยกมือขึ้นลูบแผ่นหลังเนียนก่อนจะกดจูบลงบนกลุ่มผมนุ่มอย่างอ่อนโยน รอยยิ้มบางแต้มที่มุมปากอย่างพึงพอใจ
เขามองรอยเปื้อนสีแดงบนผ้าปูที่นอน ดวงตาคมกริบที่เคยฉายแววเร่าร้อนเมื่อครู่พลันเปลี่ยนเป็นแววครุ่นคิดปนหงุดหงิด เขายกมือขึ้นเกาหัวเบา ๆ ไม่คิดเลยว่าเธอจะยังบริสุทธิ์ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาเข้าใจผิดมาตลอดว่าขวัญข้าวเป็นผู้หญิงโชกโชน สายตาของเขาเหลือบ
