ตอนที่ 7
ไม่เล่นแล้ว
เขาเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ คลี่ยิ้มขี้เล่นแต่แววตามีแววเย้ยหยัน หญิงสาวกะพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะหัวเราะแห้ง ๆ พยายามเก็บอาการผิดหวัง ราชันย์ไม่ได้สนใจเขาใช้มือดันไหล่เธอออกเบา ๆ เป็นสัญญาณให้เธอลุกออกไปก่อนจะคว้าแก้วเหล้าขึ้นมากระดกอึกใหญ่ ดวงตาคมมองไปยังฟลอร์เต้นรำราวกับกำลังหาอะไรบางอย่างกลบความรู้สึกวูบโหวงในใจ เพื่อนสนิทที่นั่งข้าง ๆ มองราชันย์ด้วยสายตากรุ้มกริ่มก่อนจะกระดกเหล้าแล้วแค่นหัวเราะออกมา
“เฮ้ย ๆ พวกมึงว่านี่กูฝันอยู่หรือเปล่าวะ”
“อะไรของมึง”
ราชันย์เลิกคิ้วถามก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาคาบแต่ยังไม่จุด
“ก็เรื่องที่พวกกูเพิ่งเห็นเสือเมินเหยื่อเป็นครั้งแรกไงเว้ย!!!”
อีกคนเสริมขึ้นมาทันทีพร้อมเรียกเสียงหัวเราให้กับกลุ่มเพื่อน พลางเอาศอกกระทุ้งแขนราชันย์เบา ๆ
“เมื่อก่อนนมใหญ่ขนาดนี้มึงฟาดเรียบไม่เคยเหลือ ทำไมวันนี้ไล่เขาซะงั้นวะ”
“หรือว่าที่มึงออกมาผับเพราะแค่อยา
