ตู้ม !
เสียงระเบิดดังกึกก้อง ทุกคนหันไปมองตามเสียง มันมาจากทางฐานทัพ !
“ เฮ้ย ภู มันระเบิดฐานเราแล้ว น้องที่เหลือ ” เก่งกล้าเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ
“ กูสั่งให้น้องออกมาหมดแล้ว ทุกคนปลอดภัย ” ภูผาตอบ
“ พี่เก่ง เจ็บมากไหมคะ เกวจะพาพี่ไปหาหมอนะ ” เกวลินเข้าไปกอดเขาไว้ เก่งกล้ามองเธออย่างงง ๆ เพราะสติยังมาไม่ครบ แต่แล้วเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้
“ ภู ตอนมึงมาไม่เจอมันเหรอ ” ภูผาส่ายหน้า
“ ก่อนกูจะสลบ มันบอกว่าจะล่อให้มึงมา ” ภูผาชะงัก ตาเบิกโพลงทันที
“ บัวตอง ! ” เขาลุกพรวดพราดแล้วจะลงจากกระท่อมไป เก่งกล้าร้องเรียกเพื่อน
“ ภู เดี๋ยว มึงต้องใจเย็น ๆ นี่เป็นแผนล่อให้มึงไปติดกับมันแน่ ๆ ”
“ กูไม่สน กูต้องรีบไปช่วยเมียกู ลูกกู พ่อตากู ” แล้วเขาก็รีบวิ่งกลับไปที่รถ เก่งก
