รวงข้าว......
ฉันเข้ามาในห้องนอนของลูกเพื่อจัดเตรียมที่นอนสำหรับคืนนี้
ส่วนเขาก็ยังนั่งอยู่กับเด็กๆที่ห้องรับแขก อันที่จริงฉันแค่อยากจะหลบหน้าเขาเท่านั้นค่ะ อยู่ตรงนั้นเหมือนกับว่าฉันเป็นส่วนเกินในสายตาเขา
เขาคุยกับลูกเล่นกับลูก แต่กับฉันไม่แม้แต่จะมองหน้า ฉันเคยคิดว่าถ้าวันนึงได้เจอกันฉันจะบอกความจริงกับเขา แต่มาตอนนี้ ณ.เวลานี้ มันไม่จำเป็นอีกแล้วค่ะ ถึงบอกไปก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นมา
ที่เขาเข้าใจฉันผิดในตอนนั้น ก็เพราะเขาไม่เชื่อใจฉัน แล้วฉันจะทำอะไรได้คะ ในเมื่อเขาเชื่อคนอื่นมากกว่า ฉันอาจจะผิดที่ไม่อธิบาย แต่ในเมื่อเขาไม่คิดจะฟังฉันก็ไม่พูด
วันนั้นฉันได้รับโทรศัพท์จากบ้านแม่ครู ป้าพรโทรมาบอกว่าแม่ครูป่วยตอนนี้อยู่ รพ ฉันจึงรีบไปทันทีโดยทีไม่ได้บอกเขาเพราะเขาเองก็ไม่อยู่ห้อง
พอไปถึง รพ ฉันก็รีบเข้าไปเยี่ยมแม่ครู และได้รู้ว่าแม่ครูเป็นโรคหัวใจ ที่ท่านต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะเค
