รวงข้าว...
ฉันกลับเข้าไปหาแม่ครูที่ห้อง ก็เจอกับคุณหมอและพยาบาลที่มาตรวจอาการ พอมองไปที่แม่ครูปรากฏว่าท่านหลับอยู่ค่ะ ฉันเลยถามอาการของแม่ครูว่าเป็นยังไงบ้าง
"ช่วงนี้คนไข้ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงนะครับ ท่านน่าจะพักผ่อนน้อยและคงจะเครียดด้วย ยังไงช่วงนี้ก็อย่ามีอะไรมาทำให้ท่านต้องคิดมากต้องกังวลนะครับไม่อย่างนั้นอาการอาจจะแย่ลง หมอจะให้คนไข้พักดูอาการที่นี่อีกสักวันสองวันถ้าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงก็จะให้กลับบ้านได้ครับ"
"ขอบคุณนะคะคุณหมอ"
คุณหมอกับพยาบาลออกไปกันแล้วค่ะ ฉันเลยเดินมาหาแม่ครูที่เตียง จับมือท่านเอาไว้
"แม่ครูคะ ข้าวจะทำยังไงดี"
ฉันมองไปที่ใบหน้าของแม่ครูที่ตอนนี้ตอบลงและซีดเซียวมาก ท่านเครียดเรื่องอะไรกันนะถึงทำให้หมดสติไป ฉันว่าแม่ครูต้องมีอะไรปิดบังแต่ท่านไม่ยอมบอกฉัน
ฉันมองดูนาฬิกาตอนนี้ก็2ทุ่มแล้ว แต่ทำไมวันนี้เขาเงียบไป ไม่โทรมาหาเลยล่ะ ฉันจึงตัดสินใจโทรไปหาเขา แต่ปรากฏว่า
